Biekorf. Jaargang 21

[p. 9]

⁽¹⁾ Lijk de Zwaluwen
Lied

LIJK de zwaluwen in de lente
't nestje bouwen met wat leem
waarin gauw veel bekjes gapen
met gepiep en met geschreeuw;
op een lentedag wij trouwden
en een leemen hutje bouwden,
over 't strooidak kroop een vlier,
nest vol kinders en getier.

Lijk de zwaluwen door de luchtzee
roeien naar de streke warm,
alle jaren landverhuizen,
alle jaren even arm;
Naar het zuiden moest ik wijken,
kon ik zelf er niet verrijken,
'k bracht uit vreemde dorp en stêe
voor mijn land de weelde mee.

Lijk de zwaluwen, pas gekweekt, reeds
drijven gaan op eigen wiek,
ende zwieren zonder omzien
van hun oudjes droef en ziek;
zoo mijn kroost, waarvoor ik geren
brood en ruste moest ontberen,
vloog gelijk een zwerm uiteen;
't vrouwke stierf, ik bleef alleen.

Lijk de zwaluwen die nu wonen
onder mijn gebroken dak,
'k min mijn hutjen in zijne armoe
die bij God ten beste sprak.
Als mijn zielke zal verscheiden,
't wil niet lang op aard verbeiden,
't vliege lijk een zwaluw zeer
naar mijn ruste bij den Heer.

Theo Brakels

(1) In dit lied is spraak van de vlaamsche tijdelijke uitwijkelingen.