Biekorf. Jaargang 17

Lenteleven

VAARWEL, gij kunst, die in de boeken leeft....
Door 't dichterveld des hemels wil ik roeien.
De Lente rond mijn hoofd een tros van bloeien
en witte en purpere jasmijnen weeft.

Haar kunst blijft onvervalscht en eeuwig schoon.
Haar dichters zijn de vluggewiekte vlinders;
de vooglen al, haar zangers en haar vinders
die vlechten haar onsterfelijke kroon.

[p. 223]

 

Aan 't dichten nu hoor ik die kunstenaren

 

met gouden harp de zilvren lucht doorvaren.

 

O 't lenteleven is de dichtkunst zelf:

 

 

 

de Lente vrij genieten, maar niet malen.

 

De poëzie die stroomt uit haar gewelf,

 

laat die de stem der gouden nachtegalen.

Horand