Biekorf. Jaargang 17

De Lente komt!

DE Lente komt! de Lente komt!...

De hooge, oude boomen,

Die eenzaam treuren langs den weg,

Zij hebben 't weer vernomen...

Ze buigen eensklaps sid'rend neer,

Ze voelen 't nieuwe leven,

Zacht trillen in hun ouden stam

En tak en twijgen beven...

De Lente komt! de Lente komt!...

De vogels gaan aan 't kweelen,

En 't zingt en juicht en jubelt luid

Uit honderd kleine kelen,

En 't eerste bloempjen in de wei

Staat deftig reeds te pralen,

[p. 109]

 

Zich koest'rend in den warmen kus

 

Der zachte zonnestralen.

 

 

 

De Lente komt! de Lente komt!...

 

Na lange wintersmarte,

 

Zooals het bloempjen in de wei

 

Zoo opent zich mijn harte...

 

O! blijde, blonde Lentetijd,

 

Vol zoete dichtersdroomen...

 

Mijn hart... mijn hart... ontplooi u wijd:

 

De Lente is weergekomen!