Biekorf. Jaargang 17

Pangermanen

TOEN ik nog op de ezelbanken

van de lager schole zat,

stond in ons historieboekje,

boven aan het eerste blad:

Caesar wilde de Germanen,

op hun eigen grondgebied,

onder 't vreemde juk verdrukken,

doch zijn poging lukte niet.

[p. 78]

 

Ach! het waren deze regels,

 

die de meester ons, als straf,

 

- in zijn mildheid - bijna daaglijks,

 

duizend maal te schrijven gaf.

 

 

 

En - het zal u niet verwondren -

 

dat ik, op mijn schaliebord,

 

't eindelooze woord Germanen,

 

somtijds, wat heb ingekort.

 

 

 

Sedert, heeft de duitsche spelling

 

- naar de politieke wet -

 

Vóór die lange lettergrepen,

 

nog 'n griekschen ‘pan’ gezet.

 

 

 

Ook, beklaag ik elken jongen,

 

die, voortaan, te weinig zwijgt

 

en als pensum, in de schole,

 

't oude Caesar-thema krijgt!

 

 

 

En ik geef - persoonlijk - hier in

 

't openbaar bericht ervan,

 

dat ik voort het woord Germanen

 

zal gebruiken, zonder ‘pan’.

Om. K. De Laey