Biekorf. Jaargang 15

Eerste Zonnestralen

DE winter sterft, de zon herleeft; ze zoent

en streelt mij traag het voorhoofd warm;

zacht dringen hare stralen mij in 't hert

zoo lang aan licht en leven arm.

'k Voel bevend 't leven opengaan in mij,

gelijk een bloem, die, blad voor blad,

haar teeder hertje ontsluit aan 't licht, en bloeit

van milden zonnezegen zat.

De zon verdwijnt. Stil, hoopvol zingt mijn ziel

een levenslied, dat, 't winterwee

voorbij, luid stormen zal bij 't bruisen van

de oneindige zomerstralenzee.

J. De Jonghe