Biekorf. Jaargang 14

Op de dood van M. Oscar Willems, onderwijzer⁽¹⁾

Oscar Willems' werk geweven
Weze een krans van dankbaarheid,
Die zijn eigen dierbaar leven,
God getrouw, heeft neergeleid.

(1) Den 11^sten in Slachtmaand 1897 stierf te Eerneghem, Oscar Willems, eerste hulponderwijzer, edel slachtoffer van zelfsopoffering, die eenige dagen te voren zijn leven gewaagd had voor het behoud zijner leerlingen, met een vluchtend peerd tegen te houden, op den oogenblik dat de schooljongens van Eerneghem over de strate gingen. Erg gewond overleed de moedige jongeling vier dagen daarna, in den ouderdom van 26 jaar.
Den dag der begraving reeds, werd een berek gevormd om een nederigen grafsteen op te richten ter eeuwige herinnering van de edelmoedige daad van den jongen onderwijzer.

[p. 144]

 

Oscar Willems' naam gelezen

 

Op het steen, ontroere elk hert:

 

Kind of ouder mag het wezen,

 

Die voorbij zijn grafstêe terdt.

 

 

 

Oscar's voorbeeld, moge 't baten:

 

Leere 't, die zijn' wegen gaan,

 

Nooit aanveerde plicht verlaten,

 

Moest er ook de dood op staan.

Kortrijk

Guido Gezelle