Biekorf. Jaargang 13
(1902)– [tijdschrift] Biekorf– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermdHet Kuipersambacht te Brugge
| |
[pagina 278]
| |
broederschappen ‘opgeregt in de kerken en kapellen, welkdaenig die mogen wezen’, om ze te vervangen door ‘een eenig en eenigste broederschap...... onder de benoeming van de werkende Liefde van den Evenaestes, hebbende voor patroon, den Zaeligmaeker J.-C.’ en tot oogwit ‘de waere arme behulpzaem te wezen, zoo by middel van het vraegen van aelmoessen wegens de nieuwe gebroeders, als by middel van de vrywillige contributie, en het geniet van de grondgoederen, renten, actien, crediten, liggende geld en de welkdaenige meubilaire effecten toebehoort hebbende aen de vernietigde en afgeschafte broederschappen’Ga naar voetnoot(1). Kort nadien, verbood de uitzinnige dwingeland alle ommegangen, bekend onder den naam van Processies, behalve op de drie Kruisdagen, op H. Sacramentsdag en op een anderen dag aan de keuze van de bisschoppen overgelaten; maar noch standbeelden, noch wapens, noch ambachtsteekenen, noch vreemde kleeding wierden in de toegelaten processiës geduld; zelfs mocht de godsdienstige stoet door geen muziekgenootschap vergezeld worden. Krachtens dat zelfde besluit wierden de kerkelijke plechtigheden, Jubileën genoemd, voor altijd verbodenGa naar voetnoot(2). Hoe pijnlijk de indruk was door zulke dwaze nieuwigheden onder de leden der kuipersnering teweeggebracht, vinden wij bij Dekes De Buck volgenderwijze geboekt ‘In de maendt Meye 1786Ga naar voetnoot(3) syn alle de confreryen en broederschappen uyt alle kerken gecaseert en hunne goederen en effecten moeten transporteren op de groote marct onder den Hallentooren, die alle kereken in goeden staet hielden, tot droefheyd van vele menschen.’ | |
[pagina 279]
| |
sondagschen dienst niet te stooren en daer in niet en mag verthoont worden eenige ambagtsteekenen nog eenige buytengewoone kleederen aengedaen worden. Soo heeft ons goed gedogt van den dekens wetkerrelGa naar voetnoot(1) t'huys te laeten benevens de schilden van de flambeeuwen alsmede het silver schilt van den ambagtsknaepe. Soo gegaen. ***
Maar niet alleen poogde de heerschzuchtige keizer Gods vrije Kerk onder zijne hatelijke dwangbevelen den nek te doen buigen en 't slavenjuk op te leggen, maar zelfs, in zijnen verwaanden hoogmoed en onverzadelijken dorst naar nieuwigheden, wilde hij op staatkundig en rechterlijk gebied alle voorvaderlijke inrichtingen op een nieuwen leest schoeien. Niets en deugde, alles moest veranderd worden. ‘Op den eersten January 1787, zoo lezen wij in ‘de Jaerboeken der Oostenrycksche Nederlanden’Ga naar voetnoot(3), verschynen, by besnydinge der belgische Constitutie, de twee vermaerde diplomata. ‘By het een wilde den Keyzer (tegen recht) invoeren eene gelykvormige regeringe der Nederlandsche Provintien, bestaende in bezondere souvereyne staeten, schoon alsnu vervallen onder eenen Heer. ‘Overzulks tot Brussel afschaffende de dry collateraele Raeden en de Secretarie van Staet, ende oprechtende eenen eenigen Raed van het Gouvernement-generael der Nederlanden, om te behandelen alle politike ende économique zaeken van het land. | |
[pagina 280]
| |
‘Daer over moeste hoofd en president, midsgaders bewaerder der zegels, zyn den Minister, ende onder hem eenen onder-president, met zoo veele raedsheeren als den Keyzer noodzaekelijk zoude geoordeelt hebben. ‘Het ander diploma behelsd de vernietinge van alle de raeden van justicie, in deszelfs plaetse tot Brussel aenstellende eenen souvereynen Raede van justicie, aen den welken toevertrouwd word de opperste autoriteyt in materie van civile en criminele justicien, en het vermogen van te vonnissen in de derde en laeste instancie van revisie, de welke maer toegelaeten en word, als de vonnissen van de twee eerste instancien verschillende zyn. ‘Bovendien tot Brussel nog opregtende voor de tweede instancie eenen raed van appel in 't gezag van alle de Provinciën, 't en zy Luxembourg, alwaer een gelyk tribunael opgeregt word. ‘Voorders vernietigende alle de heerelyke justicien ten platten lande en voordere tribunaelen, benevens de officialiteyten, in de zelve landen in wezen, ter uytzonderinge alleen van de militaire justicien, ende by provisie van die der admiraliteyten; willende dat voortaen de justicie in d'eerste instancie zal verleend worden door vaste en blyvende tribunaelen, by een nieuw reglement vast te stellen.’
‘Op den 12 Maerte 1787, by gevolg van de nieuwe wyze van bestieringe, by het eerste diploma opgeregt, worden de Nederlandsche Provincien verdeeld in negen KreytsenGa naar voetnoot(1) te weten: Brussel, Antwerpen, Gend, Brugge, Doornick, Bergen, Naemen, Luxembourg en Limbourg. In elke van deze steden word gesteld eenen Intendent, eenen eersten Commissaris, om te vervullen zyne plaetse in d'afwezendheyd, eenen tweeden Commissaris, eenen Secretaris en eenige officiaelen, in werkzaemheyd te komen met den 3 April toekomende. | |
[pagina 281]
| |
‘Elken Kreyts word verdeeld in Districten aldaer aengewezen, in ieder van welke zal resideren eenen Commissaris van d' Intendentie. ‘D'opzigt der Intendenten raekt alle het gene de publieke économique en politike administratie is betreffende, vervolgens zullen alle de Officieren, Magistraeten en andere Administrateurs der gemeene goederen en penningen, de geëmployeerde der domeynen en financien ende de gene der religie-kasse, aen de zelve Intendenten onderworpen zyn. ‘Daerenboven word aen d'Intendenten, buyten de Contentieuse zaeken van justicie, nog gegeven de magt van te disponeren over het provisorium possessorium summarissimum, wanneer iemand in zyn bezit geweldiglyk en faitelyk gestoord word: wordende d'Intendenten bovendien belast met den uytzend der placcaerten aen d'Officieren der steden en heerlykheden.’ Wat nu Deken De Duck dienaangaande neerschreef, luidt als volgt: ‘1787. Den 27 febry syn alle de dekens van alle ambagten in de collegie camer deser stadt gecompareert ende aldaer aen ons voorengelesen een decreet van syne majesteyd alsdat hy ordonneerdt dat het collegie soude op den 12 Maerte verhandert hebben te weten een collegie van de rechten, een van de policie ende dat hy hautoriseert alle dekens van alle ambagten te kiesen seve raedsheeren om alle de processen in korten tydt sententie te geven en niet meer te apeleren tot Gendt ofte tot Meghelen en elders. Het welcke een schoone saecke te wege is.’ | |
[pagina 282]
| |
‘Den 21 Maerte 1787 heeft den heer De Maen intantent van Brugge synen intree gedaen. Des avons hebben wy ons arcke ten vollen voltrocken en roo en witte wyn van eeren gegeven. De vreugdig teekens syn ten meerderen deel gedaen door den gemeenen man peysende voordeel van den intantent te profyteren maer alle de groote van de stadt hebben niet gedaen peysende door de intentie hun officie te verliesen.’ | |
[pagina 283]
| |
naer het hof gekomen en hebben de kloeke geklipt om nog een meerderen toeloop t'hebben en hebben de wagten van syne Majesteyd doen weg gaen en selve het hof bewaert. Omtrent den avond hebben sy gevraegt of Marie-Christine het selve nog niet geteekend en heeft. De antwoorde was neen, sy hebben omtrent 200 tortsen doen haelen en ontsteken benevens vier canons en hebben die geplant van vier kanten aen het hof en geseyd, is het saeke dat sy dat niet en teekent, wy sullen het hof van vier kanten in brande schieten en sy hebben aen de hoeren Staeten doen aanseggen dat sy haar nogt 24 minuyten tydt sou den geven. En sy heeft het geteekent omtrent 10 beuren en half. Soo haest was het geteekent of geheel de stadt van Brussel was in vreugt. Men heeft aanstonds een bal gegeven. De prince en de princesse (vercierd met de patriotyke cocarde) syn naer den bal gereden. De gemeenten hebben de peerden los gemaekt en hebben selve de coutse voortgetrocken altyd roepende: Viva viva dat lange leeft Marie-Christine, viva de princesse.’ ('t Vervolgt) Edm. De Vos |
|