Biekorf. Jaargang 7

Aan Maurits Lootens
Op den blijden dag zijner Eerste Communie den 5den in Grasmaand 1892.

SINT Maurits was een wapenman;

hij leefde in oorlogstijden;

hij haalde roem en grootheid van

zijn heldenmoedig strijden.

Maar, als daar lood het wreed gebod:

‘'t geloove af, wilt ge leven!’,

[p. 154]

 

dan zeid'hij: ‘Nooit! ik hebbe aan God

 

mijn eerlijk woord gegeven!’

 

O gij, die zijnen name draagt,

 

gedenkt zijn vrome daden!

 

G'hebt heden uwen voet gewaagd

 

op de aardsche stronkelpaden:

 

daar zult gij ook, 't zij waar ge gaat,

 

zeer duchtig strijden moeten;

 

veel tegenslagen, veel verraad

 

op uwen weg ontmoeten...

 

Wordt, om uw kunde en dapperheid,

 

't gezag, de weelde en de eere

 

in ruime mate U toegeleid,

 

zijt blijde en dankt den Heere!

 

Maar vraagt men ooit dat gij daartoe

 

zoudt uw geloof vertreden,

 

zegt; ‘Neen! nog liever arremoe,

 

en schaamte en schimp geleden;

 

'k hebbe eigenmondig, op den dag

 

dat de eerste maal in 't leven

 

Heer Jesus op mijn tonge lag,

 

mijn eerlijk woord gegeven!’

Jan Craeynest