te slaan; in de nieuwe en vinden wij het woord niet aangestipt.
Hadrianus Junius schreef zijn woordenboek van zes talen, zijnen Nomenclator omnium rerum propria nomina variis linguis explicata indicans, in de zestiende eeuw, toen het Vlaamsch algemeen in Europa bekend was en hier ook allerhande vreemde talen gesproken wierden.
Hadrianus Junius heeft zijn merkweerkigen woordenboek niet ABC wijze geschikt: ieder woord staat bij het vak, waar het te pas komt.
Daar vinden wij:
Diëlkystinda, poorthouden.
Die dietsche uitdrukking en vinden wij ook in onze woordenboeken niet.
Wij zeggen nochtans dat het grieksch gebruik bij ons nog in zwang is: daarom zouden wij ook den dietschen name in onze woordenboeken moeten aantreffen.
In de woordenboeken onzer gewestspraken hebben wij ook vruchteloos de verdietsching opgezocht.
Wij zullen zanten op den akker der levende tale, en daarom geven wij de vertaling van het Grieksch woord, zooals wij ze gehoord hebben.
Wij vertalen diëlkystinda door Poortje giere-gore-garre.
Menigeen onzer lezers uit de Mandelstreken zal hier misschien glimlachen, bij zalig herdenken, en zeggen in zijn eigen: Dat is van 't verste van mijn onthouden.
Anderen zullen aardig opkijken, omdat een edel en plechtig grieksch woord door een deel wisselklanken overgezet wordt, van zulk een minderachtig voorkomen.
Beste lezers, dat grieksch woord, is de naam van een kinderspel.
Bij Hadrianus Junius staat het beschreven als volgt:
Diëlkystinda, quo duplices puerorum turmae, porrectis hinc inde manibus, alteros ad se pertrahere conantur, dum pars altera superior existat.
Twee benden kinderen steken hunne armen uit, en trekken malkander, tot dat de eene of de andere bende de sterkste blijkt.