Uit Fransch Vlanderen
HIER volgt een onuitgegeven klinkaard van Michiel De Swaen, den vermaarden Vondel van Duynkerke, ons toegezonden door Dr C. Looten, van de Hoogschole te Rijssel.
over syne clacht op mijn vertrek
Wat claegt gij, heer van Steel, wat doet gij hollant treuren,
Om dat een' wilde Swaen syn kust verlaten heeft?
De Swaen met meerder recht tot rouwe sigh begeeft,
Nu een soo soet verblijf niet meer hem mag gebueren.
O hollant! vreedsaem lant, waer in de vryheit leeft
Wat socht ik die vergeefs bij uwe nagebueren
Waer Frans en Castiliaen de rust en vrede schueren
Waer 't hooft der borgery voor vremde heeren beeft.
O had ik, lieve lant, in uw begryp gebleven
hoe vroelijk wiert mijn stem tot singen voortsgedreven,
of aen de Rotte-stroom of midden op de Maes!
Nu leef ik, in een oort, waer vreughde is uytgeweken
myn spys is bittre gal; mijn sang: Eylaas! eylaes!
och! och! waer heb ik mij, misleyde Swaen, versteken!
't Stuk en draagt geene dagteekeninge: maar 't klinkdicht is zeker geschreven geweest voor 't jaar 1706, dat aan 't ende staat van ons handschrift.
C.L.
MISDRUK. - In den voorgaanden nummer van ‘Biekorf,’ bl. 124, 16de reke en volgende, van boven, moet gelezen worden:... naarvolgens dat zij uitgebracht worden met toenadering van den tongwortel tot het week gehemelte, of met toenadering van het vorenste deel der tonge tot het hard gehemelte, of eindelijk...
Bl. 125, 9ste reke, van onder, moet gelezen worden ə insteê van e.
Bl. 126, 4de reke, van onder, en bl. 127, 1ste reke van boven, moet gelezen o̅u, insteê van ou.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd