Biekorf. Jaargang 1
(1890)– [tijdschrift] Biekorf–![]() | |
MingelmarenVOLKSLIEDTJE dat over dertig, veertig jaar in de straten van Dendermonde door de leutige jongens gezongen wierd onder 't slaan van nen Dermondschen flikker: Lieve gebierman, goade-ge mêe,
Ons kermisvolk gaan hoale?
Goade nie mêe, dan blaïfde-ge theus:
We zulle er niet noaar vroage.
Zaïde-ge nie me maï ziester getraad? -
Zaïde-ge nie maï zwoager? -
'k Ben er getraadGa naar voetnoot1. moar 't is maï beraadGa naar voetnoot2.
Al op ne vastenoavond.
Vastenoavond is ne zot;
PoasenGa naar voetnoot3. is nen Héere;Ga naar voetnoot4.
Cinksen is nen edelman,
Al me zaïn beste kliere.Ga naar voetnoot5.
Daar komt nog iets achter. Sylvester ![]() KORTE beschrijvinge aan eene weerdschap of banquet, zoo men nu pleegt te zeggen: Ten eersten: Dat ware, in 't Vlaamsch nagezeid, 1: zwijgende knapveerdigheid, 2: knerzelende dapperheid. 3: ruischende praatzuchtigheid. |
|