waren, zoo stond in zijn celleken, voor zijnen oogen, die minnende ende alderbegeerlijkste bruidegom haarder zielen, in de gedaante van een kindeken.
Als zij nu dat zelve kindeken neerstelijken zoude hebben beginnen aan te ziene, zoo kwam dan voor haar celleken onverziens een van den zusteren kloppen, die haar, van der priorinnenwegen, haastelijken gebood tot den gemeenen werke des cloosters weder te komen.
Eilacen, wat mocht dit zuiver maagdeken nu best gedoen?
Het was haar zeer pijnelijk zoo grooten weerden gast, daar zij zoo vieriglijken om geroepen hadde, zoo zaan te laten ende van hem te scheiden. En tegen 't gebod der gehoorzaamheid en dorste zij daarbij niet blijven, wel wetende dat zij hem daarmede vertoornen zoude.
Aldus, haar beraden hebbende, zoo viel zij den kinde Jesu ootmoedelijken, met gevou'en handen, te voeten, ende bad met vieriger begeerten ende vasten betrouwen aldus:
o Alderminnelijkste ende begeerlijkste Jesu-Christe, mij is nood mijne geloofde gehoorzaamheid te volbrengen, daar ik geerne ende gewilliglijken toe bereid ben. Om uwer minnen wille ik nu deze reize geerne van u scheiden en u om uws zelfs wille verlaten, maar ik bidde uwe grondelooze goedheid, met alder herten, dat het haar behagelijk zij hier mijns te verwachten, ter tijd toe dat het mij geoorlofd wordt hier weder tot u te komene!
Na dezen woorden zoo is zij met blijden aanzichte ende gewilligen gemoede, zonder eenig tegenspreken, tot den gemeenen werke haastelijken gegaan. Ende als dat volkomenlijken volbracht was, zoo haastte zij weder, 't eerste dat ze mochte, tot haarder cellenwaards, vastelijk betrouwende dat zij haren geminden daar nog vinden zoude.
Ende na haren geloove is heur geschied.
Want, als zij tot haarder cellen gekomen was, ende die deure open hadde gedaan, zoo kwam haar zoo groot en hemelsch een licht en zoo wonderlijk een klaarheid tegen, dat zij ze nauwelijken met heuren gezicht en koste verdragen.