Biekorf. Jaargang 1

[p. 65]

[Nummer 5]

De Vlaamsche Biekorf

DE winter met zijn wilde vlagen

heeft uitgespookt, en Gods natuur,

bij 't laaiend vonkelen van de zonne,

ontsluimert lachend. Hoort: 't is de uur

des arbeids! Op! Gij Vlaamsche zonen,

u wacht de echt vaderlandsche taak,

uw Dietsche schatten in te zamelen.

Ontwaakt uit uwen slaap, ontwaakt!

De Vlaamsche Biekorf, bron van weelde,

in uwe gouwen uitgesteld,

roept u, als in Jan Breydel's dagen,

voor 't Vlaamsche recht in 't eereveld;

niet met de ‘goedendags’ van vroeger

in uwe sterkgespierde hand:

uw Vlaamsche veder zij uw wapen;

en 't slagwoord luide: Tale en Land!

[p. 66]

 

Dan op, o vrije, Vlaamsche zonen,

 

met Vlaamschen zin en Vlaamschen aard,

 

vereend, de handen saam geklonken,

 

en rondom Biekorf u geschaard!

 

Blijft steeds der oude vaadren weerdig:

 

zij waren Vlaamsch en vroom en vrij.

 

‘In Vlaanderen Vlaamsch’ blijve onze leuze;

 

dat hopen, willen, zweren wij!

Uit Montreal, in Canada.

Leopold Nobels