Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xiiij.

1

ENde daniel was sconincs veynoot: ende geeert bouen alle sijne vrienden

2

Te babilonien was ene afgod die bel hiete ende men gaf hem alle dage twaelf arthaben blomen ende veertich scapen: ende ses kruken wijns.

3

Ende die coninc oeffende hem: ende ghinc hem elcs dages aenbeden. Mer daniel aenbeden sijnen god. Ende die coninc seide hem. Waer om en aenbeestu bel niet

4

Hi antwoerde ende seide hem. Want ic en oeffene ghene beelde die mit handen ghemaect sijn. merc aenbede den leuenden god die sciep hemel ende aerde ende die macht heuet van allen vleysche.

5

Ende die coninc seide tot hem. Dunct di niet dat bel een leuende god is? En seitstu niet hoe vele dat hi sdaghes eet ende drinct?

6

Ende daniel seide al lachende. Coninc en dole niet. Want dese is binnen aerden: ende buyten metalen: ende hi en at noyt.

7

Ende die coninc wort gram ende riep bels papen: ende seide hem. En si dat ghij mi segt wie dese cost eet: ghi en sulter om steruen.

8

Mer ist dat ghijt mi ghetonen moghet dattet bel eet. soe salre daniel om steruen: want hi heuet gheblasphemeert ieghen bel. Ende daniel seide tot den coninc. Het gheschie na dijn woert.

9

Want bels papen waren tseuentich wtghenomen hare wijuen ende haer kinderen ende haer sonen. Ende die coninc quam mit daniel in bels tempel.

10

Ende bels papen seiden siet coninc Siet wi sullen daer buyten gaen: ende du coninc sette die spise ende menghe den wijn: ende sluut die dore ende teykense mit dijnen vingherline.

11

Ende morgen alstu daer in comen sultste ende vintstuse niet al ghegheten van bel so sullen wi die doot steruen: ofte daniel die gheloghen heeft ieghen ons.

12

Want si hadden betrouwen om dat si onder bels tafel enen heymeliken inganc gemaect hadden. onder die aerde: ende daer quamen si altoes in ende atent al.

13

Ende het gheschiede na dat die papen wtghegaen waren ende die coninc settede die

[p. *674]

spise voer bel: soe beual daniel sijnen kinderen dat si haelden asschen. ende hi stroeydese alle den tempel dore voer den coninc: ende si ghinghen vte: ende sloten die doren. Ende si teykendese mit des conincs vingherline ende ghinghen wech.

14

Mer die papen ghinghenre in na hare gewoente snachtes ende haer wijuen ende haer kinderen: ende si atent ende dronckent al.

15

Ende die coninc stont eerst vroech op: ende daniel mit hem.

16

Ende die coninc seide Daniel sijn die teyken ghehele. Ende hi antwoerde. Jase coninc.

17

Ende te hant doe si die dore opghedaen hadden: soe sach die coninc optie tafel ende riep mit groter stemmen Bel dus biste groet ende ne ghene loesheit en is in di.

18

Ende daniel loech: ende hielt den coninc dat hire niet binnen gaen en soude ende seide. Besich tpauiment: besich wiens voetstappen dit sijn.

19

Ende die coninc seyde. Ic sie mannen ende wiuen ende kinderen voetstappen. Ende die coninc wort gram.

20

Ende hi greep doe die papen ende haer wijuen ende haer kinderen: ende si toenden hem die heymelike doren daer si doer ghinghen ende aten dat op die tafel was.

21

Ende die coninc dodese: ende hi leuerde bel in daniels macht: ende hi warpen auerecht ende sijn tempel oeck.

22

Ende in die stat was een grote drake: ende die van babilonien dienden hem.

23

Ende die coninc seide tot daniel Sich nv en moechstu niet seggen: dat dit ne ghene leuende god en is. Daer om aenbede hem.

24

Ende daniel seide den coninc. Ic aenbede den here mijn god: want hi is die leuende god: mer dese en is geen leuende god.

25

Mer coninc ghif mi die macht: ende ic sal den drake doden sonder swaert ende stoc. Ende die coninc seide. Ic geue di macht

26

Eude daniel nam pec ende ruet ende haer ende soet te gader: ende maecter clonten af ende gafse in sdraken mont ende die drake berste. Ende daniel seyde. Siet wien ghi aenbeet.

27

Ende doe dit die van babilonien ghehoert hadden so hadden sijt alte onwaert. Ende sij vergaderden ieghen den coninc. ende seiden. Die coninc is iode geworden. Ende hi heeft bel te broken: ende den drake ghedoot: ende die papen versleghen.

28

Ende si seiden doe si ten coninc ghecoemen waren. Leuer ons daniel: ofte anders sullen wij dij dootslaen ende dijn huys.

29

Ende die coninc sach dat sij anxtelike ieghen hem vallen souden: ende van node ghedwonghen soe leuerde hi hem daniel

30

Ende si worpen inder leeuwen putte: ende hi was daer ses daghe.

31

Ende in die putte waren seuen leeuwen: ende men gaf hem elcs daghes twe lichamen ende twee scapen: ende men gaf hem doe niet om dat si daniel eten souden.

32

Ende in iuda was abbacuc ene prophete: ende hi had ene pot eten ghesoden ende hij had broet in een laken gheknocht: ende ghinc te velde waert om sijn maeyers te draghen

33

Ende sheren enghel seyde tot abbacuc. Draech dijn etene dattu hebtste in babilonien daniel: die inder leeuwen putte is.

34

Ende abbacuc seide Here ic en sach noeyt babilonien ende

[p. *675]

ic en wete die putte niet.

35

Ende sheren enghel nammen inden top van sijnen houede: ende hi droech hem mitten hare van sijnen houede: ende hij setten in babilonien bouen die putte inder snelheit sijns gheestes.

36

Ende abbacuc riep ende seide. Daniel gods knecht: neem dit mael dat dij god ghesonden heeft

37

Ende daniel seide. God du biste mijns ghedachtich: ende du en hebtste niet gelaten die ghene die dij mijnnen.

38

Ende daniel stont op ende at. Ende sheren enghel sette abbacuc weder te hant in sijn stat.

39

Ende die coninc quam ten seuenden daghe om daniel te beweenen: ende hi quam ten putte ende hi sach inwaert: ende sich danyel sat in die middewaert vanden leeuwen.

40

Ende die coninc riep mit groter stemmen ende seide Here daniels god du biste groot. Ende hij tracken vten putte.

41

Mer die ghene die sake waren sijns verlies dede hi daer inden putte. ende si worden op ene corte wile voer hem ghegheten.

§ Hier eyndt daniel des propheten boeck

Deese iegenwoerdighe bible mit horen boeken. Ende elc boeck mit alle sijne capitelen. bi enen notabelen meester wel overgeset wt den latine in duytsche ende wel neerstelic gecorrigeert ende wel gespelt: was gemaect te delf in hollant mitter hulpen gods ende bij ons iacob iacobs soen ende mauricius yemants zoen van middelborch ter eeren gods. ende tot stichticheit ende lerijnge der kersten geloovigen menschen. Ende wort voleijndt. int iaer der incarnatien ons heren duysent vierhondert zeven ende tseventich: den thiendach der maent ianuario.

dit is na het origineel geschreven.