Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Dat eerste capittel

[p. *345]

1

IN eens rechters daghen doe die rechters bouen tvolc waren so wort die hongher int tlant. Ende een man ginc wech van iudas beethleem. om dat hi soude gaen wonen als vreemde inder moabiten lantscap: mit sinen wiue ende mit sinen twe sonen.

2

Hi hete elimelech ende sijn wijf noemy: ende sine twe sonen den enen hete maalon ender die ander chelion die van effrata waren wt iudas bethleem.

3

Ende doe si inder moabiten lantscap gecomen waren so woenden si daer ende elymelech noemys man starf. ende si bleef mit haren sonen.

4

Ende si namen wijuen vanden moabyten: vanden welken die ene orpha hete: ende die ander ruth. Ende si woenden daer thien iaer:

5

ende si storuen beide maalon ende chelion: ende twijf wort beroeft van haren twe sonen ende van haren manne.

6

Ende sij stont op dat si in haer lant tiden soude mit beide haer behuwede dochteren vanden lantscap van moab. Want si hadde ghehoert dat die here sijn volc aensien soude: ende dat hi hem spise gegeuen had.

7

Aldus ginc si vter stat daer si gewoent hadde mit beide haren behuweden dochteren: ende doe si te hant inden weghe was om weder re keren int lant van iuda:

8

so seide si tot hem. Gaet in uwer moeder huus. Die here moet mit v ontfermherticheit doen: also ghi mitten doden ende mit mi ghedaen hebt.

9

Die here moet v gheuen ruste te vinden in der mannen huse die v gheboren sullen. Ende si heeftse ghecust.

10

Ende si hieuen haer stemmen op ende begontsten te wenen ende seiden. Wi sullen mitti tiden te dinen volke.

11

Ende si antwoerde. Keert weder mine dochteren. Waer om coemdi mit mi? Ic en heb niet meer sonen in minen lichame. dat ghi moghet hopen manne te hebben van mi.

12

Mine dochteren keert weder ende gaet wech. Want ic bin te hant alte out gheworden ende ic en bin niet bequaem te bande van huwelic. Al mochte ic oec in deser nachte sonen ontfaen ende ghebaren

13

woudise ontbeiden tot dat si ghewassen waren ende tot dat si haer ioechdelike daghen voldaen hadden ghij sout eer te out wesen eer ghi huwelic doen sout. Ende willes niet doen bid ic mijn dochteren: want uwe keytiuicheit pijnt mi: ende sheren hant is wtghegaen ieghen mi.

14

Ende si hieuen echter haer stemmen op ende begontsten te wenen. Orpha kuste haer zwegher ende keerde weder: ende ruth hielt haer mit haer zwegher.

15

Ende noemi seide haer. Sich dijn nichte is wederghekeert te haren volke ende te haren goden: ganc mit haer

16

Si antwoerde. En wes mi niet ieghen: dat ic di laten sal ende wech gaen. Want so waer du gaen sultste sal ic gaen: ende so waer du wonen sultste sal ic mitti wonen. Dijn volc is mijn volc: ende dijn god mijn god.

17

So wat lande datti steruende ontfaen sal daer sal ic in steruen ende daer sal ik stat van sepulture ontfaen. Dit moet mi god doen ende dit moet hi er toe doen: ofte niet die doot mi ende di allene schiede sal.

18

Ende doe

[p. *346]

noemi sach dat ruth mit vromen moede meende mit haer te tiden. soe en woude si haer niet meer tegen wesen: noch haer meer raden dat si te haren lande wederkeren soude.

19

Ende si gingen te gader. ende quamen te bethleem Ende doe si in die poort ghecomen waren so wort haestilike onder al die luden die nyemare ghebreet: ende die wiuen seiden. Dit is die noemi.

20

Ende si seide hem. En heet mi niet noemi dats schoen mer heet mi mara dats bitter: want die almachtighe god heeft mij seer veruolt mit bitterheden.

21

Want ic ginc vte vol: ende die here heeft mij ydel weder bracht. Waer om heet gi mij dan noemy die god veroetmoedicht heeft ende die almachtighe god ghequelt heeft.

22

Dus quam noemy met ruth van moab haer behuwede dochter vanden lande daer si vreemde in ghewoent hadde: ende si keerde weder in bethleem doemen eerst die gherste ouxte