Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)
(2008)–Anoniem Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)– Auteursrechtelijk beschermd1ENde het geschiede na moyses sheren knechts doot. dat die here sprac tot iosue nuns soen moyses dienre: ende dat hi hem seide. | |
2Moyses mijn knecht is doot. Stant op ende ganc ouer die iordane du ende al tvolc metti: int lant dat ic den kinderen van israhel geuen sal. | |
3Ic sal v leueren alle stat die de voetstap uwes voets treden sal: also ic moyses ghesproken hebbe. | |
4Vander wil dernissen ende den libano ende totter groter riuieren van eufraten: al- | |
[pagina *278]
| |
der etheen lant totter groter zee iegen der sonnen onderganc sal uwe termine wesen. | |
5Niemant en sal v wedermogen staen in allen den daghen dijns leuens Alsoe ic mit moysen was alsoe sal ic metti wesen: ic en sal di niet laten noch ofgaen | |
6Wes vrome ende sterc. wanttu sultste den volc deylen tlant mitten lote: daer ic dinen vaders of ghesworen hebbe dat ict hem gheuen soude. | |
7Hier om worde sterc ende wes seer vrome: dattu wachtes ende duetste alle die wet die di moyses mijn knecht beuolen heeft. Ende en kere di niet of noch ter rechter hant noch ter luchter hant: dattu verstaen moechste alle dattu doetste. | |
8Dese boke van deser wet en sal niet gaen van dinen monde: mer du sultster in pensen dach ende nacht: so dattu wachtste ende doetste al datter in ghescruen is Dan sultstu dinen wech vertecken: ende verstaen. | |
9Sich ic beuele di: wes vroem ende worde sterc. En wil niet vresen noch en wil niet ontsien. want die here dijn god is mitti in al dien daer du toe tides | |
10Hier om beual iosue den princen vanden volc ende seide. | |
11Gaet doer die middewaert vanden ghetelden: ende ghebiet den volc ende segt. Bereet tuwen behoef teten ende spise: want naden derden dach suldi ouer die iordane gaen: ende ghi sult ingaen omt lant te besitten dat v die here v god geuen sal. | |
12Ende iosue seide tot rubens ende gads sonen ende tot half den gheslachte van manasses. | |
13Ghi sult ghedencken der redenen die v moyses sheren knechte beual doe hi seide: | |
14die here v god heuet v ruste ghegheuen ende al tlant. V wiue ende v kindere ende v beesten sullen bliuen int lant: dat v moyses sheren knecht heuet ghegheuen ouer die iordaen. Mer gaet ghi ouer gewapent voer v brueders alle die starc sijt in die hant ende vecht voer hem | |
15tot dat die here vwen bruederen ruste ghegheuen heeft ghelijc hi v ghegheuen heeft. ende dat si oec besitten tlant dat hem die here v god gheuen sal: ende also keert weder int lant van uwer posessien ende ghi sulter in wonen dat v moyses sheren knecht gegheuen heeft ouer die iordane ieghen der sonnen opganc. | |
16Ende si antwoerden tot iosue: ende seiden. Al dattu ons beuolen heefste dat sullen wij doen ende so waer dattu ons sentste sullen wi gaen. | |
17Also wij in allen moysen gehoersaem waren alsoe sullen wij di oec ghehoersaem sijn: allene moet die here dijn god mit dij wesen alsoe hij was mit moysen | |
18So wie dat dinen monde wedersegghen sal ende niet ghehoersaem sijn en wil alden redenen dies du hem beuelen sultste: hi sal steruen. Mer alleen wes du vroem: ende doch manlike |
|