De Beweging. Jaargang 15

[p. 46]

De schaduw
Door
Jan van Nylen

Mijn kind, geboren in het vreemde land,
Tusschen de muren van een hospitaal,
Hoe drong de ziel van 't verre vaderland
Tot in úw ziel met haar geheimen straal?

En toch, zij leeft in u en in uw taal,
En in de vonk die in uw oogen brandt,
Zij fluistert aan uw oor het lief verhaal
Dat uit een leven zooveel leed verbant.

Vruchtbaar geheim dat zich in 't kind verklaart:
Van 't innigste waarmee ik ben geboren
Bleef toch iets kostbaars in mijn hart bewaard,

En hoeveel schatten ik ook heb verloren,
Ik droeg steeds, zwervend langs de donkere aard,
Als schoone last de schaduw van een toren.