De Beweging. Jaargang 14

[p. 385]

Mijn volk
Door
Is. P. De Vooys

Hoe heb ik om uw lot geleden,
mijn volk, dat u misleiden liet;
dat woelde morrend in dit heden,
en achtloos bleef voor 't dicht omstreden
verschiet.

Wel meed ook ik te verre droomen
die wereldkrijg verwekt,
maar 'k voelde mij toch meegenomen
naar 't doel, waar 't onweerstaanbaar stroomen
naar trekt.

Zoo ooit, dan gold het nu te sturen
door storm van onheil heen.
Wrang is de schuld der waaklooze uren,
waardoor van honger 't dreigend gluren
verscheen.

Van winst het plotse lokkend groeien
werd u tot 't duivelsche geschenk.
Gij dulde 't spel van knoeiend moeien,
en merkte niet in 't wereldbroeien
God's wenk.

[p. 386]

 

Waakt op! mijn volk, met open oogen

 

zie voor u de ondergang.

 

Uw zin en ziel zijn zwaar bedrogen.

 

Dit is uw vijand, 't is de logen:

 

belang.

 

 

 

't Belang versplintert al uw krachten,

 

van groep tot groep verdeeld.

 

Hoe zult gij nu naar d' eenheid trachten?

 

die 't lijden en de wond van 't wachten

 

weer heelt.

 

 

 

Gij meedt de leiding voor het streven,

 

dat hand tot hand de toekomst bouwt,

 

dat op gemeenschap van ons leven,

 

waar tucht en taak voldoening geven,

 

vertrouwt.

 

 

 

Gelooft, mijn volk! in heldendaden,

 

zoekt held, die weet en werkt,

 

die, jagend wie, met klacht beladen,

 

uw eenheid, dus uw kracht verraden,

 

u sterkt.

 

 

 

Hoe heb ik om uw lot geleden,

 

mijn volk, waartoe ik gansch behoor;

 

uw lijden heb ik nooit gemeden,

 

en 'k smeek van daaglijksche gebeden

 

verhoor.

5 Mei, 1918.