De Beweging. Jaargang 7

[p. 329]

Tulpen
Door
M.S. Roetman.

O, bed van tulpen, dat het minst een bed is,
o, vroolijk heffen van veel kleur'ge hoofden,
in wier kort lachen duizendmaal een tred is
verstild dichtbij, dat ik naar schoon u loofde!

Onmachtig een geluid, half te penseelen
uw gloeden, aan den rand de rooz'g-en-witte,
paarsroode hooger, en dan zuiver gele,
bloedroode, en vlam'ge, die den troon bezitten.

De Meidag blinkt en maakt tot lampionnen,
die branden, al de bloemen. Schauwtjes leven
er in haar binnenst, door geen oog ontgonnen,
en 't zoeltje doet de zijden wandjes beven.