De Beweging. Jaargang 4

[p. 355]

O Blauwe Paarlen van den Nacht
Door
Henr. Labberton - Drabbe.

O blauwe paarlen van den nacht,
Windt om mijn ziel de lichte snoeren
Van uwer kleuren donkre pracht,
En laat een wonder zich volvoeren,

Daar in mijn ziel een wereld wacht,
Die op de druk bewogen vloeren
Des levens nimmer wordt volbracht:
Te véél ontzegt mij 't diepst ontroeren.

Maar zooals uit der aarde duister
Der helle wereld kleur ontbloeit,

Zoo wensch ik dat uw donkre luister
Het schoonste van mijzelf omgroeit;

Dan zal na lang en eenzaam zwijgen
De witte bloem mijns levens stijgen.