De Beweging. Jaargang 3

[p. 34]

Verzen
Door
Henr. Des Tombe-Drabbe.

Mijn mond is droog en van mijn lippen komen
De woorden strak en vreemd, ik ben een kind
Dat middernachts ontwaakt uit grillig droomen
Starend zich opricht, maar zijn troost niet vindt

Bij moeder, daar 't alleen ligt - telkens komen
De beelden weer - dan langzaam-aan begint
Een traan langs 't hulploos klein gezicht te stroomen,
Als 't zich zoo droeviglijk alleen bevindt.

Zoo sta 'k in 't leven en mijn brandende oogen
Zien het bij nacht en dag verglijden gaan,
Vragend en stil, in spraakloos onmeedoogen.

O leven zie mij niet zoo zwijgend aan,
Laat toch die tranen in mijn oogen drogen;
Ben ik dan machtig om mij zelf te staan?

[p. 35]

II

 

In oorsprongdiepe vaart of ongebeelde velden

 

Ontspringt mijn oerzang aan 't ontwilde bloed;

 

De droomen drijven over 't bleeke, als helden

 

In ongemete' en voorbeeldloozen moed.

 

 

 

Ze staan in 't ondoorziene duister, welden

 

Al tranen in 't verhulde door dien gloed,

 

Zoo zal een beeld mij de' overmoed vergelden

 

Waarvan 'k mezelf doordring als hoogste goed.

 

 

 

Er was in mij niets dan het twijfelduister

 

Der kindren dezes tijds van bleeken val.

 

 

 

Nu weet ik dat in daadloos schoonen luister,

 

De grootheid over 't lichaam komen zal,

 

Ontsprongen aan haar doodverdragen kluister,

 

 

 

Waarnaar 'k als zelf de godheid stilstaand luister.

21 Nov. '06.

Uw plichtomsloten leven was niet groot,
Klein ook niet, maar zooals met fijnen regen
De dag ten einde loopt, als blad ontsproot
Uit dik kastanjeknopje, tooiend wegen

[p. 36]

 

Of bosschen na des winters stillen dood,

 

Zoo droeg uw daad nu hier dan daar wat zegen

 

En wierp wat kleins en liefs in andrer schoot,

 

Waarin voor velen heel veel was gelegen.

 

 

 

Maar zooals in den zondoortrilden zomer

 

Geen schoonheid of geen kracht verloren gaat,

 

 

 

Zoo zal de aan 's levens kern ontploken droomer

 

Hoog opstaan in zijn lichtomzweefd gewaad:

 

 

 

De wereld dreunt bij dezen nieuwen komer

 

Van wien de weldaad slechts in 't zijn bestaat.