De Belgische Illustratie. Jaargang 15

[p. 241]

[Nummer 31]

Onze gravures.

In Zwitserland.

Wij zouden bij den eersten oogslag zeggen, als wij deze gravure zien: ‘Tusschen Namen en Dinant’ en inderdaad het gezichtspunt dat wij te zien krijgen, heeft er veel van, ten minste de omtrek. Wij zijn echter niet in het belgisch, wij zijn in het echte Zwitserland, met zijne hooge wegblauwende bergen, zijne prachtige rivieren tusschen de hoogten wegkronkelend, met al zijne paradijzen beneden, met al zijne sneeuw woestijnen boven op de toppen en hooge hellingen der bergen.

Zwitserland blijft altijd het eIdorado der jonggetrouwden en poeëten, die alle twee van rozengeur en maneschijn leven - en geen wonder! geen land wekt zooveel treffende contrasten, zooveel ontroeringen, zooveel dramatische en tevens zielsverheffende gevoelens op, als deze door de bergen ingesloten republiek.

Of men beneden in de dalen vertoeft, beschut tegen den nijdigen wind, of wel naar boven op de gletchers kloutert, of men beneden aan het kalme meir van Geneve zit of boven op den betooverenden Rigi post vat, overal wordt de aandacht geboeid, de belangstelling opgewekt; overal leeft men in een gansch bijzonder leven.

in zwitserland, naar a. henri.

Een bewijs dat Zwitserland altijd zijn eeuwig schoon behoudt, is dat het getal toeristen jaarlijks inderdaad ontelbaar is en men er meer dan eens dezelfde reizigers ontmoet, die nooit verzadigd zijn in het bewonderen der schoone

[p. 242]

natuurtafereelen, in het vereeren van al het goede dat het karakter van den bewoner aanbiedt, in al het primitieve dat de volkszeden opleveren.

Een verkenner.

Wij zijn in het jaar 1870 toen de Duitschers Frankrijk overrompeld, den keizerlijken troon verbrokkeld, het trotsche rijk vernederd hadden. Frankrijk niet wetende hoe zich tegen den machtigen pinhelm te verdedigen, herinnerde zich de dagen der eerste republiek en deed een beroep op de algemeene wapening. Men hoopte alzoo door de geestdrift en de onstuimige kracht te bekomen, wat men aan wetenschap te kort kwam.

Frankrijk leverde inderdaad een nieuw leger van welwillende, maar ongeoefende strijders, die zich moedig, maar hopeloos tegen de pruisische taktiek afbeulden om ten slotte door deze verpletterd te worden. Wij staan hier voor eene kleine episode uit dat groote nationale drama.

Een groep soldaten, jonge waaghalzen, zijn onder geleide van een officier, op verkenning uitgegaan; stil, zonder gedruis te maken, sluipen zij langs den hoogen muur. Aan de andere zij van dezen zijn de positiën der Duitschers zichtbaar en een der mannen, na zich van zak en geweer ontdaan te hebben, wordt opgeheven en op den buik over den muur liggend, doet hij eene stoute verkenning terwijl de officier en de patrouille in gespannen verwachting den uitslag van het onderzoek verbeiden.

Hoe zal die verkenning afloopen? Een kogel uit een pruisischen achterlader kan den soldaat treffen en levenloos neêrwerpen, tot straf van zijne nieuwsgierigheid. Ofwel hij heeft straffeloos rondgeloerd en zal aan het hoofdkwartier, het opgevischt geheim van den vijand overbrengen.

Op weg naar huis.

Een duizendmaal behandeld onderwerp: eene arme vrouw aan den boord des wegs neergezeten, ontvangt uit eene rijke hand eene milde aalmoes. Het landschap verraadt het voorjaar, wanneer de stedeling naar buiten trekt om zich in de vrije en frissche natuur te verlustigen. De jonge dame heeft misschien haar eerste wandeling in den omtrek gedaan en, op weg naar huis, heeft ze de ontmoeting, door den kunstenaar voorgesteld: eene oude, slordige vrouw, die in het midden van het frissche gras, met witte madeliefkens doorstippeld, gezeten is en met deze een treffend contrast maakt.