De Belgische Illustratie. Jaargang 13

Het spinneweb.

Een natuuronderzoeker beweert, dat het spinneweb het beste bewijs is, dat ons de wijze voorzienigheid van den Schepper leert kennen. En inderdaad, hoe wondervol is het spinneweb niet samengesteld! Laat ons eens zien op welke manier de spin haar net vervaardigt. Vier verschillende toestellen brengen de draden te gelijker tijd voort. Elk dezer toestellen gelijkt op een zeef of schuimspaan, en is van fraaie gaatjes voorzien, van welke men door het microscoop duizenden ontdekt op eene oppervlakte als de dikte van een stroohalm. Uit elk dezer gaatjes komt een ongeloofelijk fijne draad te voorschijn, die zich met de andere draden vereenigt, welke uit den zelfden toestel komen. Elk dezer vier toestellen vormt dien ten gevolge één draad, en de vier aldus verkregen draden worden wederom vereenigd en bereiken ongeveer de lengte van 10 duim. Deze viervoudig verbonden draad loopt door het geheele net heen.

Wij zullen hier de berekening van den beroemden nederlandschen natuuronderzoeker Leeuwenhoek laten volgen, om dit buitengewone feit te begrijpen. Deze geleerde zegt dat de draden der kleinste soort spin zoo dun zijn, dat duizenden daarvan noodig zijn om de dikte van een baardhaar te verkrijgen.

Dit natuurverschijnsel is zeker wel het meest zeldzame wat men ooit heeft aangetroffen om de

[p. 184]

grootste deelbaarheid der lichamen te constateeren. Een zijden draad is b.v. verre zoo fijn niet als de draad van een spin, ofschoon men bij een zeer nauwkeurig onderzoek heeft bevonden dat de draden, die zich in de pop van een zijdeworm bevinden, eene lengte beslaan van 6000 vademen (à 6 voet). Metaaltrekkers kunnen ook draden van eene buitengewone dunte verkrijgen, doch in geen geval zulke, welke bij die der spin kunnen in vergelijking komen. De engelsche geleerde Wollaston heeft in een zijner werken aangeteekend, dat men in Duitschland een grein platina tot eene lengte van 500 voet heeft getrokken van 1/40,000 in doorsneden te vergelijken.