De visscher van Zandvoort.
Meermalen waren wij in de gelegenheid eene schilderij van onzen landgenoot Jozef Israëls te geven, maar onder allen zal iedereen zijn Visscher van Zandvoort eene eerste plaats moeten toekennen. In deze drie figuren ligt het strandleven in al zijne wisselvalligheden uitgedrukt. De zwaarmoe dige trekken van den ouden visscher spiegelen zich op de kindergezichten af met al den eenvoud aan dien leeftijd eigen, en de haastige stap, waarmeê zij zich van de zee verwijderen, doet zien dat deze weêr de oorzaak is geweest van eene ramp, welke in visschersdorpen bijna iets alledaagsch is geworden. Schoon is de forsche figuur van den ouden varensgezel, die thans onder een diep lijden gebukt schijnt te gaan, maar niet minder spreekt uit de kleinen een onverklaarbare angst, welks oplossing de jongen op het gelaat van zijn geleider tracht te lezen. De soberheid van het geheel geeft de schilderij daarenboven iets echt poëtisch, dat iedereen moet aantrekken en hare waarde niet weinig verhoogt.