De forumstraat te Pompeji.
Niet lang geleden heeft men met veel opgewektheid het eeuwfeest gevierd van het weêrvinden der doodenstad, zoo als het onder de asch begraven Pompeji genoemd wordt. Gedurende die dagen weêrklonken de eeuwenoude straten van de vroolijke stemmen der feestvierders en maakten dus haar karakteristieken naam te schande. Zoodra echter de feestdagen voorbij waren verzonk de door lava verwoeste stad weêr in hare doodsche rust om mischien wie weet hoe spoedig, opnieuw door den verraderlijken Vesuvius in de vergetelheid geslingerd te worden. Onophoudelijk toch verkeeren de bewoners van Napels en omstreken in gevaar, door de lavastroomen te worden aangevallen, maar de zorgelooze lazzaroni vreezen hem niet, of liever denken daar niet aan, en staan naar de uitberstingen van den volkaan te kijken, alsof het hen niet aangaat. Intusschen leeren de bouwvallen van Pompeji welk lot boven hun hoofd hangt als hun gevaarlijke buurman zijne rust verbreekt. De Forumstraat, waarvan we hier eene gravure geven, geeft er een klein denkbeeld van, als men er bij in aanmerking neemt, dat de nu uil gegraven stad zoo diep onder de lava begraven lag, dat men eerst na eeuwen de plaats heeft kunnen terugvinden, waar het volkrijke Pompeji gelegen was.