Ook een troetelkind.
Menschen, die zich in het bezit van vroolijke, gezonde, onderdanige kinderen verheugen, die door hun aardig geklap als het ware een atmosfeer van gezellige levensvreugd om zich verspreiden, al de vrije oogenblikken van vader en moeder door hun dartel spel in beslag nemen en alzoo de verveling uit de echtelijke woning verbannen zullen den ouden man op onze gravure, die van zijn smoushondje een soort van troetelkind maakt, hartelijk uitlachen. En dat is hun niet kwalijk te nemen; wie een fijn ontbijt met biefstuk voor zich heeft staan, zal moeielijk begrijpen hoe iemand trek kan hebben in een droge korst brood, en wie kinderen heeft, waarmeê hij spelen kan, ziet niet in hoe iemand tot tijdverdrijf een hond op den schoot kan nemen. Maar dat ook een hondje wezenlijk veel tot veraangenaming van 't leven kan bijdragen, hiervan kan ons een enkele oogslag op onze gravure overtuigen. De oude professor - zijne boeken op den grond, zijn kamerjapon en zijn kalot pleiten voor die hoedanigheid - heeft zoo even koffie gedronken en zijn huishoudster komt de leêge koffiekan weghalen. Gemakkelijk in zijn leuningstoel gezeten en door het genotene in eene aangename stemming gebracht, slaat hij de beenen op zijn gemak over elkaar, laat een der in vilten pantoffels gestoken voeten op den warmen voetzak rusten en vergeet een oogenblik zijne studiën om met zijn hondje te spelen. Het beestje weet zeer goed dat het zijns meesters bedorven kindje is, en laat zich dan ook de liefkoozingen met wezenlijke zelfvoldoening welgevallen, ja, laat zich geheel als een kind behandelen. De oude heeft er pleizier in, dat het beestje hem zoo slim aanziet, en de huishoudster moge hem uitlachen zoo hard zij wil, hij speelt met zijn hond en laat zich dat genoegen door niets ontnemen. Honni soit qui mal y pense.
Auteursrechtvrij