De Belgische Illustratie. Jaargang 11

De gouden bruiloft.

Vijftig jaar geleden werden de twee dansende oudjes, die het middenpunt zijn der algemeene aandacht, door den band des huwelijks vereenigd. Op dezelfde plaats waar zij den eersten dag hunner echtvereeniging doorbrachten, in de schaduw derzelfde olmen, vieren zij thans hun gouden bruiloft. Velen die toen getuige waren van hun geluk, zagen zij ten grave dalen, velen ook zich krommen onder den druk van den levenslast; zij echter bleven wakker van geest en hart, ten spijt der stormen die hun over het hoofd gingen. Want ook zij kenden kommer en zorg, ook zij beleefden bange dagen, maar de vêerkracht hunner ziel behoedde hen voor diepe bedruktheid en belette den tegenspoed, hen te teekenen met zijn merk. De tijd deed hunne hare grijzen en ploegde hier en daar een rimpel op hun gelaat, doch meer vermocht ook hij niet: nog schittert de blos der jeugd op hunne wan-

[p. 330]

gen, nog is hun oog helder en zijn zij gezond, krachtig en vol levenslust.

De bruiloftsgasten hebben den wensch te kennen gegeven, dat de jubilarissen het bewijs zouden leveren dat zij het dansen niet verleerd zijn, en volgaarne wordt aan dat verlangen voldaan. Een zekere mate van ijdelheid is in geen van beiden te miskennen. Zie, hoe fier ze daar heen huppelen op de maat der muziek welke door eenige dorps-muzikanten gemaakt wordt. Eene bonte menigte is toegesneld om van dit tooneel getuige te zijn, en met belangstelling en bewondering zijn aller oogen op het gelukkig echtpaar gericht. Bij sommigen stijgt die bewondering zelfs tot verrukking, getuige de oude meester, die met uitgestrekten arm en zijn hoogen hoed in de hand de nieuwsgierige schoolkinderen terug houdt om de twee ouden ruim baan te laten. Ongetwijfeld gevoelt hij zich verjongd bij den aanblik der bloeiende echtelingen, zijne vrienden, wier lief en leed hij immer deelde. Nog krachtiger uiting vindt de geestdrift van de drie vertegenwoordigers der spes patriae tegenover hem, die op de luidruchtigste wijze van hunne opgetogenheid laten blijken, terwijl de jeugdige paren in hunne nabijheid stilzwijgend toezien of den wensch fluisteren dat ook zij eens het voorrecht mogen smaken dat de helden van dit feest te beurt valt.