Eerst een kus!
In een schilderachtig hoekske van den hof, omgeven door een lijst van heerlijke wijngaardranken, vertoont zich een groep zoo bekoorlijk als men maar zou kunnen droomen; een moeder met een kindje op haar schouder, dat met zijn blozende wangen en blonde lokken een engeltje gelijk is.
De levenslustige vrouw heeft zoo even den grootsten druiventros afgeplukt dien de wijngaard aanbiedt; natuurlijk is die voor den kleine bestemd, doch hij krijgt hem niet dan op een voorwaarde: zij wil dat hij haar geschenk met een kus betaalt.
Het kind, dat van verlangen brandt om zich aan de zoete, verleidelijke vruchten te goed te doen, is volkomen bereid den koop te sluiten en drukt zijne moeder een goeden kus op het voorhoofd.
Wij moeten zeggen dat wij in langen tijd geen gravure onder de oogen gehad hebben die ons zoo aangenaam aandeed. Het tooneeltje onderscheidt zich daarbij dooreen oorspronkelijkheid en een bevalligen eenvoud welke een ieder moeten treffen die voor de kunst gevoel heeft.