De Belgische Illustratie. Jaargang 11

[p. 81]

[Nummer 11]

Een Sinter-Klaas-surprise.
Betuwsche tongval.

een sinter-klaas-surprise.

Een poets is onz' juffer gebakken!

Je lacht, dâ j'en bult er van kriegt!

Ik kom 'et ouw èfkens vertellen,

Maor 'k rèken er op, dâ je zwiegt.

Gen kwaod is 't, dus 'k mag 'et wel zeggen,

Jao, 'k woon er al drie jaor as meid,

En Keetje, dâ motje ien me priezen,

Gen kwaod he'k van haor ooit gezeid.

Dâ zou ook den Hemel geklaogd zin;

Went dâ mot ik zeggen: ze is goed!

Maor jammer, ze is gek op de mode

En leeft op 'en heel groote voet.

Ze draogt al japonnen die sleipen

Mit franjes van achter en striek;

Die 't breed het die laot 'et breed hangen,

Zoo denkt ze, en ze het wel geliek.

Ien huus het ze egaol neie meubels

Gekocht ien 'et lest hallef jaor;

Ik wou veur de grap dâ je 't zien kos,

Dan sloeg je de hand ien elkaor.

Heur man, jao, dâ kunje begriepen,

Die is daormeê niks ien zin schik.

Lest sloeg ie de vuust op de taofel

En zei: ‘Wie is baos, gij of ik?’

‘Zo'n opschik die past nie veur minsen,

Die lèven van veefokkerij.

Verdreid, al mien zeuventig koeien

Die kosten zo veul nie as gij!’

Maor 't hielp nie; went kort nao die rusie

Toen kocht ze weêr 'n kustlike kas,

Het hout blinkt er van as 'en spiegel,

De deuren zin heelgaor van glas.

‘Daorien (zeit ze) heurt nou te pronken

Porsleingoed en zilver servies:

Da mot 'k van mien man zien te kriegen

Op Sinter Niklaos as surpries.’

Toen ging ze hum fleemen en aaien,

't Was ‘lievertje’ veur ‘lievert’ nao.

Nooit het ie zo lekker gegèten!

Maor hij zei gen boe of gen bao.

[p. 82]

 

Daogs veur Sinter Klaos zei ze: ‘Micke,

 

Mien man is van daog er op uut:

 

Let gij nou ens goed, as ie thuus komt,

 

Op al wat ie zeit, wat ie duut.’

 

 

 

En 's aovends toen gaf ze 'um 'en klumpke

 

Mit 'n briefke van binnen er ien:

 

Och, breng m' ien die kus, Sinter Klaosje,

 

Wat ik er 'et liefst ien zou zien.

 

 

 

En 's mergens heel vroeg zei ze: ‘Micke,

 

‘'k Heb gunstig gedroomd dezen nacht,

 

Toe, gao nouw ens stillekes kieken

 

Wâ moois Sinter Klaos het gebracht!’

 

 

 

'k Gao kieken, en 'k roep: ‘Juffer! juffer!’

 

Ze vloog of er aongebrand was:

 

Wâ zag ze? Je kunt 'et nie raojen...

 

Heur man as surpries ien die kas!

 

 

 

B.v.M.