Politieke tinnegieters.
Indië, het vaderland der mythen en sagen, die door hunne bekoorlijkheden zulk een overweldigenden indruk achterlaten, wordt terecht het schoonste land der wereld genoemd. Het was in de onbeschrijfelijk weelderige vlakte tusschen den Tigris en den Euphraat, dat volgens eene overlevering het aardsche paradijs van Adam en Eva gelegen was, de lusthof door God aan het eerste menschenpaar geschonken. Of die overlevering juist is, zullen wij niet beslissen; het is zelfs meer dan waarschijnlijk, dat de pracht van de landstreek, het weelderige van het natuurschoon, dat Indië te zien geeft, tot dat denkbeeld aanleiding heeft gegeven.
Een indisch landschap! Op den achtergrond een donker bosch van palmen, die het zonlicht beletten tot den bodem door te dringen. Aan de voorzijde een smaragdgroen meer, met witte en blauwe lotusbloemen aan den oever. Een aantal zilverkleurige beken storten zich in dat meer uit en verlaten het langs de andere zijde, om daar haren weg te vervolgen naar steeds dieper gelegen dalen. In 't verschiet bergkruinen die, van verre gezien, slechts onbeduidende heuvels schijnen, maar die van gindsche vlakten beschouwd, zich vertoonen als hemelhooge, voor den mensch schier onbestijgbare rotsgevaarten. Denk bij dit tooneel een laatste schemering der ondergaande zon, en het indisch landschap zal u aan den grond vasttooveren.
En toch, op dien heerlijken en vruchtbaren bodem woont een menschenras, dat zich steeds heeft doen kennen als twistziek en oorlogzuchtig van aard, dat reizigers aanvalt, karavanen plundert, alleen van moord en roof leeft en bij gebrek aan eene prooi de wapens tegen elkander keert. Onder hunne eigen vorsten levend, geregeerd door wetten, die hun oorsprong vonden in de zeden en gewoonten van het land, zijn de Indiërs door hunne eindelooze geschillen een buit geworden voor eerzuchtige veroveraars, en is het aan henzelven te wijten, dat zij reeds sedert eeuwen de slavenketenen dragen, hen door die veroveraars aangesmeed.
Engeland, Rusland en Turkije hebben Indië stuksgewijze veroverd, en steeds duurt de veroveringszucht voort. Het is nog slechts weinige jaren geleden, dat een der machtigste Staten, Kiva, door Rusland veroverd is. Het wapenfeit van den russischen generaal Kaufman wordt geroemd als een der stoutste militaire bedrijven onzer eeuw, doch de afgunstige blikken, met welke Engeland die verovering gezien heeft, zouden het niet tot eene onmogelijkheid maken, dat de bodem, die zoo dikwijls gekleurd is met het bloed zijner bewoners, eenmaal doorweekt zal worden van het bloed der twee ieverzuchtige natiën, die elkaar elken duim gronds ten koste van alles zouden willen ontrukken.
Van die toestanden hebben sommige heldere hoofden onder de Indiërs gebruik gemaakt, om onder hunne landgenooten de hoop op de vrijmaking van hun vaderland te doen herleven, en zoover hebben zij het reeds gebracht, dat hunne overheerschers met spanning hunne minste wenken nagaan en hunne verlangens en begeerten voldoen, om zoodoende alle gronden en beweegreden tot eenen opstand weg te nemen.
De mannen uit de lagere volksklasse op onze gravure zijn eenige van die soort van politieke tinnegieters, zooals men ze in elk land aantreft, die op markten en andere openbare plaatsen op hunne wijze den toestand des lands bespreken, zij zijn door den engelschen schilder B. Wereschagin op doek gebracht, en trouw in hunne eigenaardige kleeding weêrgegeven.