zullen wij zeggen dat die muziek ons ‘al te geleerd’ voorkomt en wij liever, naar het voorbeeld ons door de natuur gegeven, de eenvoudige, zielroerende en ingrijpende melodie hebben dan wel al die geleerde schermutseling.
Wij wenschten anders te kunnen spreken, doch ongelukkig voor ons, wij hebben altijd behoefte ons voor te doen zooals wij zijn, en wij kunnen diegenen niet navolgen, welke uit mode verklaren dat de muziek zoo en niet anders wezen moet; dat zij voortreffelijk tot in het diepste diep van dien chaos van tonen dringen, en het daar voor hen zoo helder licht is als bij klaren dage.
Richard Wagner is dus voor ons, zooals voor zeer velen, een onbegrepen genie, zeer gevaarlijk om aan jonge kunstenaars ten voorbeeld gesteld te worden; doch die van de andere zijde belangrijke hervormingen op het dramatisch muziekaal gebied heeft te weeg gebracht.
Wat ons voor het oogenblik bezig houdt, is het theater, dat hij te Beiruth heeft opgericht en welk gebouw wij hier in gravuur meêdeelen. Te Beiruth? zal men zeggen. Ja, en juist daarom, zegt een duitsch tijdschrift, kan dit werk niet als een nationale schouwburg gelden, dewijl het duitsche rijk er zelfs geen medehulp aan verleend heeft.
De bouw van Richard Wagner is inderdaad kolossaal. Het zuidfront heeft eene lengte van 178 voet; de breedte des gebouws beloopt 236 en de diepte van het zuidfront tot het einde, insgelijks 236 voet. De eigenlijke tooneelruimte beloopt 82 en het noordelijke deel, tot aan de dakkruin, 120 voet.
Het inwendige is op eene gansch eigenaardige wijze ingericht; zoo is het orkest voor den toeschouwer onzichtbaar gemaakt en zijn de zitplaatsen amphitheatersgewijs geschikt. Die zitplaatsen zijn ten getale van 2000.
Heeft Wagner voor den bouw gezorgd, dan nog meer zorgde de komponist voor de uitvoering zijner muziek. De toezegging van hulpverleen heeft hem niet ontbroken en zangers en zangeressen scharen zich ievervol rondom hem, om zijn droom, als wij die onderneming zoo mogen noemen, ten uitvoer te brengen.
Nog eenige weken en de uitvoering zal beginnen: zondag, 4 augustus, des avonds ten 7 ure, vangt men aan met de uitvoering van Rheingold; maandag namiddag, ten 4 ure, de Walküre, eerste bedrijf; ten 6 ure, tweede bedrijf; ten 8 ure, derde bedrijf; dinsdag namiddag Siegfried; woensdag Götterdämmerung.
In de tweede week van augustus, zal de eerste, in de derde, de tweede herhaling van het opgevoerde plaats grijpen. Ieder der vier stukken duurt vier uren, doch voor de noodige pauzen is, zoowel voor de uitvoerders als voor het publiek, liefderijk gezorgd. Verfrisschingsplaatsen zijn behoorlijk ingericht.
Zeker is het, dat de onderneming eene der kolossaalste, maar zeker wel de origineelste is welke onze tijd heeft voortgebracht, en zij voor de muziekale kunst ontegenzeggelijk goede resultaten zal opleveren. Wie meer bijzonderheden over den Wagner-schouwburg wil kennen, leze het te Leipzig verschenen boek das Bühnenfestspielhaus zu Baireuth (1873). De daarin opgenomen plans zijn zoo nauwkeurig, dat men met deze in de hand, overal in het gebouw kan te recht komen.
Auteursrechtvrij
