Nieuws van het oud regement.
De kunstenaar Gow, een engelsch schilder, heeft twee veteranen voorgesteld uit het Chelsea-hospitaal. Ja, zij zijn van de voorgaande eeuw; ze hebben sedert lang den dienst verlaten, maar nog houden zij aan de uniform, nog volgen zij de bewegingen van het regement, bij hetwelk zij eens dienden, dit laatste moge dan ook in het diep van Indiën verloren zijn. Een der twee toont den ouden kameraad het nieuws van den oorlog. 't Moet goed nieuws zijn voor het regement, want er ligt een trek van tevredenheid op de wezenstrekken der twee oude snorrebaarden.
In Engeland wordt de invalied, evenals in Frankrijk, in eere gehouden. 't Mag ook wel zoo zijn; men legt een onbepaalden eerbied aan den dag voor een ouden steen, een ouden schoenzool, een ouden knop, die aan dezen of genen vorst heeft toebehoord, en men zou onverschillig zijn voor een stuk mensch, die zich, vrijwillig of gedwongen, voor dien vorst of voor het land, in brokken heeft laten kappen? Wij hebben maar eene grief tegen de gouvernementen, deze namelijk, dat zij nog niet genoeg voor deze ongelukkigen doen.
Wie ooit te Parijs de Invalieden, te Londen Greenwich bezocht heeft, zal zich met voldoening die twee prachtige paleizen herinneren, waar de oude soldaten worden verpleegd. Wij herinneren ons altijd, met eene zekere ontroering, toen wij Greenwich bezochten, dat men ons twee menschelijke, wel krukkige en verrimpelde exemplaren toonde, die nog onder Nelson gediend hadden.
Auteursrechtvrij