Alles mijn.
Wonderlijk onderwerp! Eene oude vrouw maalt koffie en op haren schouder zit een jong kieken, dat bijna zoo leelijk is als de raaf van Edgar Poe, want het heeft dien ouderdom bereikt, dat alle aanvalligheid en jeugd uit hetzelve verdwenen is. Het ziet er een armzalig verhakkeld en verplukt dier uit, en werd waarschijnlijk eens door den hond gebeten of onder den voet getrapt, en juist daarom door de oude vrouw in erbarming opgenomen. Geen twijfel, of het werd door haar als een ziekelijk kind verzorgd en opgepast, en opgroeiend bleef het binnen 's huis rondtrippelen en oefende daar een onbepaald ‘alles mijn’ uit, zonder daarom juist vetter te worden.
Auteursrechtvrij