De plundering van het Karmelieten-klooster te Antwerpen.
Alexander Robert is een kunstenaar van buitengewoon talent en dit gewis heeft hij getoond in de schilderij, waarvan wij hier eene gravure mededeelen, en die deel maakt van de galerij in het hertogelijk paleis te Brussel.
Het onderwerp van dit schilderstuk is gekozen uit de rampzalige dagen der 16e eeuw, toen de geus overal en in alles zijn haat door vernieling, brand, plundering en moord trachtte te koelen. De samenstelling heeft overigens geen verdere verklaring noodig: zij spreekt duidelijk tot den geest van den minst geoefenden lezer.
Alexander Robert bezit een gevestigden roem; vooral heeft hij dezen te danken aan eenige prachtige tafreelen, wier onderwerpen uit het kloosterleven zijn gekozen: verder aan een reeks portretten.
Leerling van Navez, die in ons land de stijve en ziellooze school van David huldigde, is Alexander Robert verre van den weg, door den meester gebakend, afgeweken. Het eerste schilderstuk dat wij van hem te zien kregen, was zijn Lucca Signorelli; hij had het oogehblik gekozen waarop de beroemde Italiaan de trekken van zijn toevallig gedooden zoon op het doek brengt.
Van dat oogenblik dagteekende Robert's roem in België. In 1848 erlangde hij de gouden medaille en werd in 1866 tot officier der Leopold's-orde benoemd - ofschoon dit laatste geen brevet van verdiensten is en velen die, in België, in waarde met Alexander Robert gelijk staan, zelfs geen stippeltje lint in het knoopsgat dragen.
Hoe het zij, aan den schilder waarvan wij spreken, kwam die onderscheiding gewis toe, evenals het lidmaatschap der koninklijke Academie.
Auteursrechtvrij