De Belgische Illustratie. Jaargang 4

De pelgrim.

DE PELGRIM.

Wy zijn doch pelgrims allegaer,

Wy hebben hier gheen vaste steden;

't Is hier al droefheit voor en naer,

So langh wy zijn beneden.

Hoe menigh son is opghestaen,

Die my met droefheit sach bevanghen!

Hoe dickwils vont de bleke maen

Noch tranen op mijn wanghen!

Wat is het leven van ons al?

Dan hier eens komen, dan weer scheiden

Den wegh loopt door het tranendal

Die ons naer huis zal leiden.

Soet vaderlant, soet vaderlant!

Wanneer sult ghy my eens ontfanghen:

Tot u ist dat mijn herte brant

En sucht met groot verlanghen.

Och datter eenen enghel waer

Die mijne stappen wilde schrijven!

Al viel de reis my noch so swaer,

Dat sou mijn swackheit stijven.

Wel aen dan, pelgrims, kloeken moet!

Ja altemael eens goê couragie!

Op dat wy altemael te voet

Voldoen ons pelgrimagie.