[Nummer 28]
De laatste zonsverduistering.
Om de totale zonsverduistering van den 22 Dec. 1870 ten bate der wetenschap te doen strekken, zond het engelsch gouvernement eenige geleerden en sterrekundigen naar Xeres met verschillende astronomische instrumenten toegerust; ofschoon de lucht gedurende de vorige dagen uiterst betrokken was, werd het weêr op den dag zelven der verduistering voor de waarnemingen zeer gunstig en had de expeditie 't voorrecht zeer goed te slagen; meer dan een minuut hield de totale verduistering aan en 't is aan een schets, op dat oogenblik door den artist Naftel genomen, dat onze nevenstaande gravure is ontleend.
Het verschijnsel der zonsverduistering werd ten onrechte soms door eenige onkundigen als een noodlottig voorteeken beschouwd en ofschoon ook het bloedige jaar 1870 als een bewijs tot staving van dit volksvooroordeel zou kunnen genoemd worden, is de zonsverduistering in de gewone orde der natuur een noodzakelijk phenomeen, hetwelk ontstaat, wanneer de maan tusschen de aarde en de zon zoodanig komt te staan, dat daardoor de zon geheel of gedeeltelijk wordt verduisterd en bijgevolg een gedeelte der aarde van 't zonnelicht beroofd wordt
DE ZONSVERDUISTERING TE XERES.
De zonsverduisteringen zijn dus of wel gedeeltelijke of totale, en laatstgenoemde kan hoogstens slechts vijf minuten duren. De verduistering van