De gunstelingen
Het bevallige tafereel der nevenstaande gravure is eene teekening van Frederik Tayler en voorzeker ieder die eenig denkbeeld heeft van een wandelridje door een ruwe streek, waar de grond bekoorlijke oneffenheden aanbiedt en het paard tot aan de knieën in 't rondhout, in groeven en door 't heestergewas gaat, zal bekennen dat de beroemde teekenaar de waarde en voorrechten der viervoetige gunstelingen op uitstekende wijze heeft doen uitkomen.
Het menschelijk hart heeft immer zijn gunstelingen, 't heeft steeds iets, waaraan het zich vastklampt. Tayler begreep, dat hij de jeugdige zwerfster niet eenzaam mocht malen, en in de plaats van het schoothondje, den galanten cavalier, de kat, de papegaai en andere gunstelingen van jonge en oude dames, wat kon hij haar beter gezelschap geven dan de twee flinke doggen?
Men kan het de dieren aanzien, dat zij grootsch zijn op het voorrecht van door Tayler als de trouwe gezellen der jeugdige dame gekozen te zijn. Zij schijnen het te beseffen, dat een hond, als zij, er beter aan toe is, dan zoo menig ander vertroeteld kind van hun ras en zij zouden gewis hun lot zelfs niet willen ruilen met dat van den hond van den geleerden Alcibiades. Zij leven vrij, zij leven blij, even als hunne meesteres en zij zien er te gezond en goed uit, om niet te doen besluiten, dat de zuivere lucht van het woud en de vermoeiende marschen, in welke zij met het dravende paard hunner gebiedster minstens gelijken stap houden, geenszins hunnen appetijt vermindert.
De dieren houden onafgebroken de oogen op hunne meesteres gericht. De blik, dien zij haar toewerpen, is als die van den matroos, die in onbekende wateren dobberend naar de sterren des hemels staart, welke zijne geleidsters, zijn vertrouwen en toevlucht zijn.
Ook de jonge dame verliest hare trouwe gezellen niet uit het oog en haar oogslag schijnt hare gunstelingen het woord van den dichter toe te voegen:
‘Gestreeld of geslagen; steeds zacht blijft de hand
Van haar, die u lief heeft.....’
Niet minder dan de twee honden gevoelt het fiere ros zich de gunsteling zijner gebiedster, doch is 't ook trotsch op den last, dien het draagt; voorzichtig mijdt het op den hobbeligen weg de voren en groeven, opdat zijne meesteres geen letsel bekome.
De losse houding der rijdster, haar vriendelijk voorkomen en sierlijk rij-costuum verhoogen niet weinig het bevallige der gravure.
Tayler is als schilder bekend om zijne bekoorlijke en natuurlijke voorstelling van honden, paarden en jachtpartijen en de door hem op de tentoonstelling van Manchester geleverde stukken hebben hem eene eervolle plaats onder de voornaamste schilders van dit genre verworven.
Dit nieuwste voortbrengsel van de hand van Tayler: ‘de gunstelingen’ mag voorzeker als een nieuw meesterstuk beschouwd worden en behoeft in gedachte en talent van uitdrukking voor geen zijner vorige proeven onder te doen.
Auteursrechtvrij