De Belgische Illustratie. Jaargang 2

[p. 32]

Allerlei.

Landbouw-machinen

Reeds sedert vele jaren zijn ook in ons vaderland de kracht en de voordeelen van den stoom op den landbouw toegepast. Onze gravuren geven een juist denkbeeld van twee machinen van engelsche vinding, die geen uitleg behoeven om gemakkelijk en aan een ieder hun groot nut te veropenbaren. Hun voornaamste voordeel bestaat in het uitwinnen van tijd en het besparen van arbeid en kosten, terwijl de geregelde en altijd éénvormige wijze van werken bij deze machinen ook niet over het hoofd mag gezien worden.

Kunnen wij al niet op de uitvinding van landbouw-machinen roemen dan toch komt ons ten minste de eer toe, dat wij, verre van de uitvindingen van andere volken te versmaden, ons hebben gehaast ons voordeel te doen met hetgeen ons van onze naburen geleerd werd. De meeste landbouwmachinen zijn ons uit Engeland overgekomen, waar zij vooral op de groote hoeven van den engelschen adel reeds van veel nut zijn geweest. Zoo ver het hier te lande, waar de bouwhoeven over het algemeen wel veel kleiner, maar de voordeelen van den landbouw daardoor ook aan veel meer personen een ruim levensonderhoud verschaffen, doenlijk en nuttig kon zijn, hebben ook onze landbouwers die bij hunne werkzaamheden aangewend.

ZAAIMACHINE.

Indische Anecdote.

Een arme hindoe, die de levenszorgen en eene kwaadaardige vrouw gelukkig door te sterven ontvlucht was, kwam aan de poort van Brahma's paradijs. ‘Zijt gij reeds onder den Dabao (de gloeiende zuiveringspers) geweest’? vroeg Brahma. ‘Neen, maar ik was getrouwd.’ - ‘Treed binnen; gij hebt reeds genoeg geleden.’ Terstond daarop kwam eene andere schim aan de poorten van het paradijs: ‘Zijt gij onder den Dabao geweest?’ Vroeg Brahma nu weêr. ‘Neen, maar ik ben tweemaal getrouwd geweest.’ - ‘Weg met u’, riep Brama, ‘mijn paradijs is voor geen dwazen.’

DORSCHMACHINE.

Audientie bij Pius IX.

Eenige protestantsche predikanten en professoren met hunne echtgenooten, verlangden onlangs, gedurende hun verblijf te Rome, eene audiëntie bij Z.H. den Paus te hebben, welke hun terstond werd toegestaan. Vóór het bezoek spraken ze met elkander. af om zich niet aan de gewone ceremonie van den voetkus te onderwerpen, daar deze met de waardigheid van hun persoon scheen te strijden.

De audiëntie heeft plaats, de eenvoudige en majestueuse houding van den Paus, zijn heldere en zachte blik, de liefdevolle wijze, waarop hij de binnentredenden groet, treffen de reizigers zoodanig, dat zij terstond hunne afspraak vergaten en zich een voor een aan 's Pausen voeten wierpen om den gewonen cijns van eerbied te voldoen.

‘Ik zal U mijnen zegen geven’, zeide de Paus met diep bewogen stem; ‘indien ge al niet aan den plaatsbekleeder van Christus gelooft, den zegen eens vaders zult ge niet versmaden.’

Innig getroffen knielden de Protestanten neder en verlieten de gehoorzaal met de overtuiging, dat er eene geheime kracht uitgaat van Christus' stedehouder, waaraan zelfs de vijanden der Kerk niet kunnen weerstaan.

De duitsche boekhandel

omvat bijna drieduizend handelshuizen, waarvan 2385 in 568 duitsche steden, 92 in 45 oostentijksche steden, 345 in andere europeesche staten, 33 in Amerika, 1 in Azië, 2 in Australië gevonden worden. Leipzig verzendt in commissie-handel alleen 120,000 centenaars aan boeken naar alle streken der wereld, en zet daarin jaarlijks 6.000,000 thaler of 10.500,000 gulden om.

De melkweg,

- eene verzameling van een onnoemelijk getal sterren die zich in den vorm van eene breede melkwitte streep aan de lucht vertoont, - werd door de oude heidenen verschillend beschreven. Eenige der omschrijvingen zijn de vermelding waardig. Zoo noemde Pythagoras hem den ‘weg waarlangs de zielen ten hemel klimmen en daarvan nederdalen.’ Ovidius zegt dat hij ‘de weg is der Goden voor de burgt van Jupiter.’ Bij de Perzen heette hij: ‘de weg der pelgrims op de loopbaan van 't aardsche leven’; bij de Indiërs: ‘de weg der vromen’; bij de Scandinaviërs: ‘de weg der hel’, bij de Angelsaksers: ‘de straat der arme schimmen’; bij de Lithauers en Finnen: ‘de weg der vogels’. De Indianen van de Missouri in N. Amerika noemden hem: ‘het pad der geesten’ en eene oude deensche sage zegt: ‘dat hij werkelijk uit melk bestaat, waarvan een gedeelte tot een kaas verdikt is die men de aarde noemt.’

Melkhandel te Parijs.

Eene stad als Parijs dagelijks van versche melk te voorzien is geene kleinigheid, te meer daar de veeteelt in den omtrek der stad zoo geheel en al onbeduidend is. Het is daarom dat de meeste melk per spoor aangevoerd wordt en dat die groote hoeveelheid melk dagelijks door de spoorwegbeambten van de boeren wordt opgekocht en in ontzaggelijke groote vaten naar de hoofdstad vervoerd. Telken morgen om 4 uur komt die melkvloed aan en om zeven uur is hij over de geheele stad verspreid. Vergeet niet, dat er daarenboven melkfabrieken bestaan, die zeer veel waar afleveren.

Nieuwsgierigheid.

‘Doktor als ik toch sterven moet,’ zeide een patient aan zijn geneesheer, ‘open mij dan na mijn dood, want ik wil gaarne weten waaraan ik zal gestorven zijn.’