Palmzondag.
Als den ijskouden en wreeden wintermonarch zijn schepter verbroken wordt, als zijne laatste tyrannieke handelingen opgehouden hebben ons te schaden, treedt ons de zoele lentelucht te gemoet en stort nieuwen levenslust in onze aderen. Wanneer - zou de poëzie der Hellenen zich uitdrukken - Aurora, met hare rozenkleurige vingeren den nachtelijken sluier opheft, om den dagelijkschen tocht van haren broeder Phoebus aan te kondigen; wanneer Flora zich reeds met bloemen getooid en aan Pomona de heerlijkste herfstvruchten belooft; wanneer Iris zoo dikwerf op gulden vleugelen over den regenboog heen glijdt om de bevelen van den Olympus op de aarde over te brengen: dan bevolken zich zeeën, bronnen, rivieren, bergen, bosschen en dalen met Nymphen, de Musen worden geïnspireerd, de Horen herwinnen haar gezag, de Harpyiën vluchten heen, de Furiën verbergen zich in den Tartarue en luide en blij viert men Dionysos ter eer de Anthesteriën.
Wat echter maken ons de fabelen, de leugentaal en het samenweefsel van bedrog der grieksche mythologie? Wat belang boezemen zij ons in? Poëzie, - O, neen het Christendom heeft eene oneindig schoonere poëzie, ofschoon zij door vele zich Christenen noemenden, maar wier harten koud zijn, versmaad wordt, omdat deze hun levenssap niet meer van den stam der Katholieke Kerk ontvangen en afgesneden verdorde en uitgeworpen ranken zijn van 's Heeren wijngaard. De poëzie van het Christendom, 'tzij lyrisch, 'tzij episch, 'tzij tragisch, zij is waarheid, en waarheid alleen blijft, waarheid alleen wekt op, waarheid alleen stemt tot ons gemoed tot hoogere sfeeren. - Is geheel het kerkelijk jaar niet eene aaneenschakeling van poëzie, in zijne feest- en boetedagen? Verstaat de Katholieke Kerk niet in hare poëzie 's menschen geest en stemming? Hoe dichterlijk schoon is de Palmzondag in de Katholieke Kerk; herlezen wij slechts hetgeen wij over de plechtigheden van dien dag schreven. Palmzondag is het feest der Lente, het feest der Jeugd. - Jesus' intrede in Jerusalem wekt in ons de katholieke poëzie op. Luister hoe Bilderdijk, wiens genie zich zoo dikwerf kwam verwarmen aan het katholieke vuur, dien vrede-intocht bezingt.
Niet op glinsterende wielen
Van een gouden praalkaros,
Niet in purpren Koningsdosch,
Niet op vlammensnuivend ros
Dat op pluim en zadel trotsch
Huppelt op geleerde hielen,
En, van bruischend bloed verhit.
Schuimend knabbelt op 't gebit.
Niet omstuwd van lijfstaffieren
Met een schitterenden drom,
Onder 't tromp- en paukgebrom
Van een vorstlijk wellekom,
Met ontplooide feestbanieren,
In den praal der majesteit,
Maar in stille staatlijkheid.
Niet bij myrrhe en mastik-smeulen
Onder 't krakend styraxblad
Dat in 't zwaaiend wierookvat,
Met een goudgevonkel spat,
Nadert hier zijn koningsstad
Op het needrig lastdierveulen,
Davids langbeloofde zoon;
Hy, te groot voor aardschen throon!
De Idumeesche palmenmeien
Van een juichend vaderland
Zweven echter hand in hand.
't Galmt en juicht aan allen kant.
Oog en boezem blaakt en brandt;
Kleeders ziet men 't pad bespreien!
't Is de Vorst uit Judaas stam,
Die in 't zijne wederkwam!
Tot een aandenken aan den glorievollen intocht des Zaligmakers hielden de Christenen na 's Heeren dood jaarlijks op denzelfden dag een intocht in Jerusalem. De processiën in Europa vervingen de plechtige tochten der oostersche Christenen. Reeds in de eerste eeuwen werden in Italië en elders plechtige ommegangen gehouden zoowel in de kerken als daar buiten, en Paus Gregorius de Groote beval in het jaar 600, dat op bedoelden Zondag palmtakken moesten gewijd en aan het volk uitgedeeld worden, dat daarmede processiën houden zou. Spoedig daarop was deze processie door de geheele Christenheid verspreid.
Het volksfeest, dat onze gravure voorstelt, is het feest der Lente. Het wordt voornamelijk gevierd in Duitschland en Italië. Op Palmzondag na het eindigen van den H. Dienst trekt de jeugd naar de bosschen, zingt vroolijke liederen ter eere van het pas ontsloten groen en tooit het hoofd met kransen, van de eerste lenteploempjes gevlochten. Daarop worden ruikers vervaardigd en eene groote hoeveelheid groen naar de woning gevoerd, om die er mede te versieren. Na den middag wordt de dag met een volksfeest in het bosch besloten.
Auteursrechtvrij