Belgische Muzen-Almanak. Jaargang 5

[p. 80]

Het Avonduur.

Daal, Avondstond, daal van de azuren transen:

Spreid over ons 't gewenschte duister weêr.

Daal, vreedzaam uur! op sombre wolken neêr;

Wijk, trage dag, en doof uw heldre glansen:

Hem, dien de Dag berooft van zijn Vriendin,

Is 't Avonduur de Dageraad der Min.

Zoodra Auroor' in 't Oost ter helft ontloken,

Haar rozen strooit, in purperkleurigen dos,

Groet het gevleugeld zangrenkoor van 't bosch

De Morgenstar, in 't bladrijk woud gedoken;

Maar voor een hart, dat wacht op zijn Vriendin,

Is 't Avonduur de Dageraad der Min.

[p. *14]

[p. *15]

[p. 81]

 

Vergeefs, op haren gouden troon gezeten,

 

Verdrijft de Zon de vale donkerheid,

 

Wanneer ze op de aard' heur glinstrend licht verspreidt,

 

Blijft voor mijn ziel nog 't nachtlijk duister zweven.

 

Voor 't brandend hart, dat haakt naar zijn Vriendin,

 

Is de Avondstond de Dageraad der Min.

 

 

 

F. DE VOS.

ninove.