Belgische Muzen-Almanak. Jaargang 4

[p. 40]

Nederland.

Van 't paradijs der aarde,

Van Neêrland zingen wij;

Dáár smaakt men 's levens waarde,

Dáár is 't geweten vrij,

Dáár schittren wijsheidsstralen

Voor Waarheid, Deugd en Regt;

Hun zij, die Neêrland smalen,

Er 't burgerschap ontzegd.

Want Neêrland telt geen slaven,

Maar schraagt de vrijheidstroon;

Ben braafsten aller braven

Siert dáár de Koningskroon:

[p. *6]

[p. *7]

[p. 41]

 

Hij, de aangebeden Vader

 

Van Neêrlands volk, zijn kroost,

 

Is Neêrlands zegenader -

 

Is Neêrlands steun en troost.

 

 

 

Dat ginds weêr tweedragt woede

 

En roof en Christenmoord,

 

Des oorlogs geesselroede

 

Laat Neêrland ongestoord;

 

Op Neêrland rust Gods zegen,

 

't Is vrede en rust gewijd;

 

De welvaart lacht het tegen

 

En kroont er kunst en vlijt.

 

 

 

Door eendragt, liefde en trouwe

 

Werd Neêrlands voorgeslacht

 

En 't stamhuis van Nassouwe

 

Tot roem en eer gebragt;

 

't Was ook dier deugden luister,

 

Die Neêrlands adel schiep,

 

En ons, uit dwang en kluister,

 

Ten top van glorie riep.

 

 

[p. 42]

 

Ja, Neêrland, erf der dappren!

 

Men ducht uw Leeuwenzwaard;

 

Uw vlag blijft veilig wappren;

 

Uw' handel roemt heel de aard';

 

Beschaving siert uw velden;

 

Gij zijt, door 's Hemels gunst,

 

De wieg der Letterhelden, -

 

De kweekschool van de Kunst.

 

 

 

Doorkruis de werelddeelen,

 

Wat Rijk aanlokkend zij,

 

Op 't schoonst der landtooneelen,

 

Op Neêrland bogen wij:

 

Geen land zoo rijk in waarde,

 

Geen land zoo hoog in roem,

 

Geen, dat meer wondren baarde

 

Dan Neêrland, 's werelds bloem.

 

 

 

Straal, zon der Nederlanden!

 

In vollen middaggloor,

 

Schenk heil aan alle stranden,

 

Licht alle volkren voor;

[p. 43]

 

En - God! verhoor mijn bede,

 

Zij rijst uit 's harten grond:

 

Bloeij' Nederland in vrede

 

Tot 's werelds avondstond!

gorinchem.

A.J. TEN HAGEN, Jzⁿ.