Belgische Muzen-Almanak. Jaargang 3

[p. 185]

Aan Mejufvrouw N.,
Ter Verjaring.

't Oude jaar is moê en mat

Naar het niet getogen,

't Nieuwe staat in frissche jeugd

Voor uw vonklende oogen;

't Komt u blij en lagchend voor,

Maar, o, 't heeft zijn streken;

Niemand weet, wat of 't bevat,

Wat het u zal kweeken.

Ligt, ligt brengt het dans en spel,

Dartelen en kozen,

En den kelk van 't zoetst genot

En een pad met rozen;

[p. 186]

 

Ligt zal 's levens lente-zon

 

Vrolijk u beschijnen,

 

En het bloempje van de vreugd'

 

Nimmer voor u kwijnen.....

 

 

 

Mooglijk wekt het zorg en smart,

 

En, bij 't rozen-plukken,

 

Scherpe doornen, die zoo wreed

 

Pijnigen en drukken;

 

 

 

Mooglijk, dat uw lief gelaat

 

Zwemmen moet in tranen,

 

En de schoone zon der vreugd'

 

Ondergaan en tanen;

 

 

 

Mooglijk moet ge.... maar, o neen,

 

Staken we ijdel gissen:

 

Hij, die alles wijs bestuurt,

 

Zal zijn doel niet missen.

 

 

 

Tot uw heil is 't ingerigt

 

Wat zijn hand zal geven;

 

Veilig rusten op zijn trouw

 

Ademtogt en leven:

 

 

[p. 187]

 

't Muschje, dat de lucht doorzweeft

 

Voor zijn kroost en gade

 

Vindt zijn nooddruft overal,

 

Want Hij slaat het gade!

 

 

 

Zoo ook blijft Hij, mijn vriendin,

 

Teeder voor u zorgen;

 

Daarom voegt ons 't vreezen niet

 

Voor den dag van morgen.

 

 

 

Kom, het nieuw ontsloten pad

 

Moedig ingeslagen,

 

Kom, geheel uw kloppend hart

 

Aan Hem opgedragen.

 

 

 

Treft u 's levens tegenspoed,

 

Buk u onder 't lijden:

 

Eens, eens maakt Hij alles wel,

 

Smart en vreugde beiden;

 

 

 

Maar, is zoet genot uw deel,

 

In 't kortstondig leven,

 

Hem, die 't zoet genot u gaf,

 

Hem den dank gegeven!

 

 

[p. 188]

 

Zoo zult ge even blij te moe

 

Roos en distel rapen,

 

En in 's levens avonduur

 

Stil en zacht ontslapen.

leyden.

G. VAN DE LINDE, Jz.