Belgische Muzen-Almanak. Jaargang 3



[pagina 38]
Het Vaderland. Toast. Blink, Broeders, weêr de feestpokaal, In de opgeheven handen, En drinken wij, vereend van zin, Het heil der Nederlanden, Het heil van d'ons zoo dierbren grond, Die, sinds onheugbre jaren, Bewaakt werd door Gods Englenwacht In 't stormen der gevaren. Al heeft Natuur zoo kwistig niet Haar gaven ons geschonken, Die we elders, als opéén getast, In pracht en praal zien pronken;
[pagina 39]
Al bloeit hier Ennaas welig dal Noch Tempes lustvalleijen, Toch staat hier 't graan niet minder schoon Bij 't groen der klaverweijen. Ja, Holland blijft ons lief en waard, 't Is 't land van vrede en zegen, Geweld noch woestheid heerscht er in, Die elders krijgsroof plegen; 't Is 't land, waar de onschuld veilig is, Waar Godsdienst en altaren Voor euvelmoed gewaarborgd zijn, In schaaûw der troonpilaren. 't Is 't land, waar kunst en nijverheid De schoonste vruchten kweken, Waar wetenschap het zuiverst licht Deed door de wolken breken; 't Is 't land, waar liefde en menschen min Nog zijn in rang verheven, En 't meest hun Hemelsche afkomst waard', Hun roeping waardig bleven.
[pagina 40]
O, mogt weldra dat Vaderland In d'ouden luister prijken, En iedre wolk van tegenspoed Voor 't licht der welvaart wijken; Mogt goede trouw en eerlijkheid Weêr 't spoor ter glorie banen! Dit is de wensch van Neêrlands Vorst En ons, zijne onderdanen. rotterdam. J.G. GREB.