Belgische Muzen-Almanak. Jaargang 1

[p. 219]

Uitboezeming.

Welkom! welkom! keert gij weder,

Blijde ontwikk'ling der natuur?

Alverkwikkend zonnevuur,

O, hoe koestrend stroomt gij neder!

Alles rukt zich, uit den dos

Van den winterkoning, los. -

Wat schakeersel, wat al kleuren

Spreidt ge, o Lente, op gindsche weî!

't Is als of de jonge Mei,

Om de harten op te beuren,

Aller tinten bonten schat,

Om zich op de beemden spat.

[p. 220]

 

Wat vermag de kunst der handen

 

Bij zoo heerlijk een verschil?

 

Bloeimaand mengelt wat zij wil

 

Onder 't kleedsel van de landen,

 

In het bloeisel van den boom,

 

Om de boorden van den stroom.

 

 

 

Zeg mij, schoonste der godessen!

 

Zeg mij toch, van waar de kracht,

 

Die gij spilt aan elk geslacht?

 

Kunstigste aller kunst'naressen,

 

Lente! spreek: van waar de gloed,

 

Die de teedre kiemen voedt?

 

 

 

Arbeidt ge in uw stille kluizen

 

Door uwe eigen kracht alleen;

 

Oorzaak en gewrocht in één?

 

Neen, godesse! uw wondre buizen,

 

Elk vermogen, elken keest,

 

Hebt gij van der geesten Geest.

 

 

[p. 221]

 

Zonder dien zoudt gij de dalen

 

Niet bekleeden met uw groen,

 

Noch zoo menig bloemfestoen

 

Op uw schoone borst doen pralen,

 

Blinkende als de dageraad,

 

Wen de dagpoort open gaat.

 

 

 

Uwe schoonheid treft de zielen,

 

Want een godlijk werk zijt gij.

 

U beminnen willen wij,

 

Maar voor uwen maker knielen,

 

Want zijn grootheid is het beeld,

 

Dat in uw gewrochten speelt.

 

 

 

Leg de kiem der purpersappen

 

In de malsche wijngaardvrucht;

 

Spreid uw geuren door de lucht;

 

Drenk, uit uwe volle nappen,

 

Nog den oogst van 't voedend graan,

 

Als het op den halm zal staan!

 

 

[p. 222]

 

Maar verspreid, verspreid het tevens,

 

Dat gij niets dan werktuig zijt;

 

Dat de aanbidding, zijde en wijd

 

Toekomt aan de bron des levens,

 

Dien, die vóór u is geweest,

 

Aller geesten hoogsten Geest!

 

 

 

G. GRAVÉ, Jz.

amsterdam, 1825.