De Belgische grondwet van 7 februari 1831

Met de wijzigingen van 7 september 1893, 15 november 1920, 7 februari, 24 augustus en 15 oktober 1921

Hoofdstuk III. - Van de rechterlijke macht.

Art. 92. - Alle geschillen over burgerlijke rechten behoren bij uitsluiting tot de kennisneming van de rechter.

Art. 93. - Alle geschillen over staatsburgerlijke rechten behoren tot de kennisneming van de rechter, behoudens de bij de wet bepaalde uitzonderingen.

Art. 94. - Geen rechtbank, geen tot eigenlijke rechtspraak bevoegd lichaam kan worden ingesteld dan uit kracht van een wet. Buitengewone rechtbanken noch commissiën kunnen, onder welke benaming ook, in het leven worden geroepen.

[p. 22]

Art. 95. - Er bestaat voor geheel België één Hof van Verbreking.

Dit Hof neemt geen kennis van de feitelijke toedracht der zaken, behalve bij het berechten van de ministers.

Art. 96. - De terechtzittingen van de rechtbanken zijn openbaar, tenzij deze openbaarheid gevaar oplevert voor de orde of de goede zeden; in dat geval wordt zulks door de rechtbank bij vonnis verklaard.

Terzake van politieke misdrijven en persmisdrijven, kan het sluiten der deuren slechts met algemene stemmen worden uitgesproken.

Art. 97. - Elk vonnis vermeldt de gronden waarop het rust. Het wordt in openbare terechtzitting uitgesproken.

Art. 98. - De jury wordt ingesteld voor alle misdaden, alsook voor politieke misdrijven en persmisdrijven.

Art. 99. - De vrederechters en de rechters in de rechtbanken worden rechtstreeks door de Koning benoemd.

De raadsheren in de Hoven van Beroep en de voorzitters en ondervoorzitters der rechtbanken van eerste aanleg in hun gebied worden door de Koning benoemd uit twee lijsten van twee candidaten, de ene door die hoven, de andere door de provinciale raden voorgedragen.

De raadsheren in het Hof van Verbreking worden door de Koning benoemd uit twee lijsten van twee candidaten, de ene door de Senaat, de andere door het Hof van Verbreking voorgedragen.

In beide gevallen kunnen de op een lijst voorgedragen candidaten ook op de andere lijst worden voorgedragen.

Al de voordrachten worden openbaar gemaakt ten minste vijftien dagen vóór de benoeming.

De hoven kiezen uit hun leden hun voorzitters en hun ondervoorzitters.

Art. 100. - De rechters worden voor hun leven aangesteld.

Geen rechter kan van zijn plaats worden ontzet of worden geschorst dan door een vonnis.

De overplaatsing van een rechter kan slechts geschieden door een nieuwe benoeming en met zijn toestemming.

[p. 23]

Art. 101. - De Koning benoemt en ontslaat de ambtenaren van het openbaar ministerie bij de hoven en de rechtbanken.

Art. 102. - De bezoldiging van de leden der rechterlijke orde wordt bij de wet vastgesteld.

Art. 103. - Geen rechter mag van de regering enig bezoldigd ambt aanvaarden, tenzij hij het kosteloos waarneemt en behoudens de gevallen van onverenigbaarheid, bij de wet bepaald.

Art. 104. - Er zijn in België drie Hoven van Beroep.

De wet bepaalt hun rechtsgebied, alsmede de plaatsen waar zij gevestigd zijn.

Art. 105. - De inrichting van de militaire rechtbanken, hun bevoegdheden, de rechten en verplichtingen van de leden dezer rechtbanken, alsmede de duur van hun bediening worden door bijzondere wetten geregeld.

Er zijn rechtbanken van koophandel in de plaatsen aangewezen door de wet. Deze regelt hun inrichting, hun bevoegdheden, de wijze van benoeming van hun leden en de duur van het ambt van deze leden.

Art. 106. - Het Hof van Verbreking doet uitspraak in geschillen van bevoegdheid tussen de burgerlijke en de administratieve rechter, op de bij de wet bepaalde wijze.

Art. 107. - De hoven en rechtbanken passen de algemene, provinciale en plaatselijke besluiten en verordeningen slechts toe voor zover zij met de wetten overeenkomen.