Het Belfort. Jaargang 10

[p. 40]

Moeder en kind

Moeder, waarom al die vlaggen?

Moeder, waarom al dat groen?

Is naar Sint Servatiuskerke

Weer een bedevaart te doen?

Kindlief, wil niet zooveel praten;

Trek uw schoonste kleertjes aan,

Heel de stad viert feest op heden,

Spoed u, 't volk stroomt reeds te saâm.

Moeder welk een feest kon 't wezen

't Moet toch wel heel schitt'rend zijn,

Alle menschen' houden zondag,

Rijk en arm, zoo groot als klein.

Kind, wat plaagt gij toch met vragen

Straks zult ge alles, alles zien,

Maak nu- spoed, wij gaan te samen

Dankbaar onze hulde biên.

Moeder, doen wij dat niet daag'lijks

Aan den Gever aller goed?

Danken wij Hem niet, en vragen

Dat Hij altijd ons behoed'?

Ja, mijn schat, ga met het brengen

Uwer hulde aan God steeds voort.

Geef den Koning wat den Koning,

Geef aan God wat God behoort!

Waarom spreekt gij van een ‘Koning’?

Is God niet onze Opperheer,

Die met wijs bestier en goedheid

Weldoend schouwt op 't aardrijk neer?

[p. 41]

 

Hartje, dat is de Opperkoning

 

Over 't aardsche en 't eeuwig rijk,

 

Zoo heeft ook voor deze wereld

 

Ieder Koning zijne wijk.

 

 

 

o Hoe rijk en schoon moet zulke

 

Koning toch wel zijn op aard;

 

Heerscht hij als onze Opperkoning

 

Dan is hij wel hulde waard.

 

 

 

Zóó had Nederland zijn Koning

 

Maar, helaas, hij is niet meer....

 

Doch hij gaf ons voor vergoeding

 

Zijne Wilhelmina weer.

 

 

 

Zij is dus als 's Koningsdochter

 

Koninginne van ons land,

 

Aan Haar dient dus onze hulde,

 

Onze liefde en trouw verpand?

 

 

 

Ja, aan Haar toon uwe hulde

 

Uwe toegenegenheid

 

‘Leve, leve Wilhelmina!’

 

Roep het luid naar wijd en zijd!

 

 

 

Moeder, hoor de klokken luiden,

 

'k Hooi trompet en feestgezang.

 

Alles juicht en jubelt blijde

 

‘Wilhelmina leve lang!’

 

 

 

Engeltje, onze stad wordt heden

 

Met de trouwvolste eer beloond,

 

Wijl die lieve Wilhelmina

 

Met haar Moeder bij ons woont.

 

 

 

Kom dan moeder, kom nu spoedig,

 

Zie daar nadert reeds de stoet.

 

Wilhelmina, Wilhelmina,

 

Wees van moeke en mij gegroet!

 

 

 

Heil u, heil u, Koninginnen

 

Ook U, Moeder van het Kind!

 

Leeft gelukkig, lange jaren,

 

Door elk Limburgsch hart bemind!

 

 

 

Maastricht.

 

 

 

Th.R.