Band. Jaargang 13

[p. 236]

Kunstkroniek

Jean-Marie Strebelle

De trotse lijn, de zelfbewuste. Zij omslingert met onverholen genoegen, sierlijk en zonder omwegen, de zuivere vormen van Claudine en Nicole en Martine. Zij puurt feilloos en vastberaden de schoonheid uit elke ronding, elke vouw, elke lichaamswentel. Zij vertolkt schijnbaar vanzelfsprekend en eenvoudig (in der Beschränkung zeigt sich der Meister) elke bron en aanleiding tot ontroering in de vrouwelijke schoonheid op het van zoveel zuiverheid zingend papier. Met een vaste zin voor evenwicht wekt zij vlakken en volumen tot gracievol leven. Zij blijft echter aan de oppervlakte en waagt het niet aan het innerlijke te toetsen Zij is alléén de uiterlijke schone vorm, laat de ziel onberoerd en werpt geen problemen op. De ideale formule om het werk op een hoger niveau te brengen zonder een wijde appreciatie-sfeer te verliezen. Want Strebelle's kunst is aanlokkelijk en vol bekoring voor de velen die alleen vatbaar zijn voor de uitwendige schoonheid der dingen en tevens voornaamheid op prijs stellen.

Zijn landschappen en genre stukken zijn van dezelfde geraffineerde inslag en rake factuur als de portretten en ontstaan uit een luchtige kijk op de buitenwereld. Een luchtigheid die steeds in toom gehouden wordt door verfijning en distinctie. Men is niet zó verwend, hier, dat men niet dankbaar zou zijn voor deze stijlvolle performaties.

Denise Vandenbosch

Vlinders. Als speelse, ijle vlinders sieren de fraaie akwarellen van Denise Vandenbosch de muren van de keurige St-Anna-zaal. Zo fijn en tenger en zo dartel dat men niet anders kan dan hen als 'n vrolijk kind nalopen om hen te vangen en van dichtbij verrukt te zijn om de teerheid van het maaksel en opgetogen over de virtuositeit van de schepper. En voldaan over zoveel sierlijkheid geeft men hen gauw de vrijheid weer. Want zo'n broos en kreukbaar iets als 'n vlinder is bestemd voor het kortstondig genoegen van elke langzame wandelaar die met zo'n lieflijke schoonheidsontroering tevreden, zijn zondagse uitstap met geen diepere kunstproblemen wil bezwaren.

De ceramiek van Denise Vandenbosch is even smaakvol en charmant als haar schilderwerk. Oh, de leutige Pierrot en de lieve kerstkribbe, en de kralen en de knopen en de snoeren! Zoveel glans en zoveel kleur! Mag men onderweg dan niet even onder de bekoring komen van al dat dartels en dat fleurigs? Het zijn immers maar vlinders.

Erasmus