De Neger in de Amerikaanse Literatuur
V. - Lillian Smith: Strange Fruit.
EEN negerroman die bij zijn verschijnen in 1944 in de Verenigde Staten heel wat opschudding verwekte was ongetwijfeld ‘Strange Fruit’ van Lillian Smith, en misschien wel meest van al omdat het boek geschreven werd door een vrouw. In het blankenmilieu verwekte de roman publiek schandaal, in zover dat te Boston de verkoop van het boek verboden werd daar het er beschouwd werd als ‘subversief en indecent’. Toch werd het boek gelezen, en zelfs zodanig verspreid dat men uit de hoge verkoopcijfers kon afleiden dat het alleszins de belangstelling had gewekt, niet alleen van de intellectuele kringen maar ook van de brede volkslagen.
Het boek was bedoeld als een aanklacht tegen de rassendiscriminatie zoals deze nog steeds schijnt te bestaan in de Zuidelijke Staten van de U.S.A. Aan de andere kant scheen het boek bij de massa der Amerikaanse negerbevolking ook niet helemaal in de smaak te zijn gevallen, zoals John Gunther in zijn boek ‘Inside U.S.A.’ doet opmerken. Zo schrijft hij dat ‘Strange Fruit’ dat door de Amerikaanse blanken beschouwd werd als een uitgesproken ‘negrophiele’ roman, bij de kleurlingen ontvangen werd met een zeker resentiment. Zij konden maar moeilijk aanvaarden dat de heldin uit het boek, een wel-opgevoed negermeisje met universitaire opleiding, zich derwijze zou verlagen dat ze een liaison zou aanknopen met een blanke. Het ging zelfs zo ver dat een welbekende negeractrice weigerde de rol van dit meisje te vertolken, in een stuk dat, naar de roman van Lillian Smith, ontworpen werd om in Broadway te worden opgevoerd.
‘Strange Fruit’ is de eerste, en naar ons weten tot nog toe, de enige roman die Mevr. Lillian Smith publiceerde. Schrijfster werd geboren en opgevoed in een klein stadje van ‘the deep South’, waar de bevolking voor 52% uit kleurlingen en voor 48% uit blanken bestond. Haar vader was een der invloedrijkste leden der gemeenschap, voorzitter van de ‘Raad der Methodistische Kerk’, en eigenaar van verschillende houtzagerijen en terpentijnstokerijen. Na haar universitaire opleiding en ver doorgedreven muziekstudies vertrok zij naar China, waar zij gedurende ongeveer een jaar muziek onderwees in de missieschool te Hunchow. Daarna was zij een tijdlang in de Verenigde Staten privé-secretaresse van een voornaam
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd