Poëzie in beeld
Foto: Amaury Miller
Dit schilderij van eigen hand, getiteld ‘paalman’ (oorspronkelijk in kleur, 70/70, acryl op doek; gefotografeerd door Amaury Miller), noemt beeldend kunstenaar Thea van Doorn (www.theavandoorn.com) poëtisch. Waarom?
Van Doorn: ‘Een poëtisch schilderij gaat voor mij over een bepaalde stemming. Als ik aan iets poëtisch denk, zie ik iets lichts voor me. Bij dit schilderij zie ik verwondering en een zekere lichtheid, gecombineerd met beelden die in lagen zijn overgeschilderd tot ze een donker contrast vormen.
De beelden ontstaan al schilderend, het op z'n rug liggende beestachtige figuur naast de man heb ik opengelaten aan z'n onderkant. Er hing al een wolk boven, dat klopte goed met elkaar. De paalman was eerst een los wezen, waar ik niet tevreden over was, qua vorm voldeed het niet. Toen heb ik hem vereenvoudigd en kwam zijn hoofd vast te zitten aan die paal. Dat beviel, hij kon geen kant meer op. De donkere wolken uit de pijp zijn er om het totale schilderij er niet te lichtvoetig uit te laten zien. De balletjes, oorspronkelijk roodgekleurd, geven er toch weer een vrolijke noot aan. Lichtheid ontstaat bij mij pas na het weghalen van stukken en weer overschilderen, soms vele lagen. Ik schilder intuïtief en langdurig aan diverse schilderijen en ben vaak verrast door het uiteindelijke resultaat.’
Auteursrechtelijk beschermd