Arsenaal. Jaargang 5

[p. 35]

De Antiquair

In het obscure winkel-huis vertrek,
waar bijna nooit een klant de bel doet schrikken,
waar argwaan woont, en eeuwig grendel-klikken,
veegt hij de kromme schaduw van een vrek.

Ver van de straat en onbescheiden blikken,
vrijwillig bleek van kommer en gebrek,
verplaatst en overtelt hij, rek na rek,
de schat van zijn in goud-gevatte snikken.

En 's avonds, als door vensterruit de pret
van kroeg en film hem zachtrood schijnt te wachten
sluit hij de zaak maar blijft in huis en zet
voorzichtig voor de eeuwen en geslachten
in de kristallen schrijn van het sonnet
de Sèvre beeldengroep van zijn gedachten.

Henk Breuker